ماده 41 قانون بانکداری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۱ قانون بانکداری مصوب ۱۳۳۴,۰۴,۰۵: در صورتیکه داراییهای بانکهای داخلی و خارجی در خارج در موقع توقف یا ورشکستگی کفایت پرداخت بدهیهای خارجی آنرا ننمایند داراییهای آن در ایران باید بدوا برای واریز بدهی های بانک در ایران به کار روند.