ماده 4 قانون اوقاف
ماده ۴ قانون اوقاف مصوب ۱۳۵۴,۰۴,۲۲: متولی موقوفه کسی است که بموجب مقررات قانونی مدنی واجد این سمت باشد تولیت متولی باید بوسیله شعبه تحقیق اوقاف گواهی شود. اشخاص ذینفع پس از ابلاغ تصمیم شعبه تحقیق در صورتیکه معترض باشند میتوانند ظرف ده روز اعتراض نامه خود را به هیئت تجدید نظر اوقاف تسلیم کنند پس از انقضای مدت گواهی شعبه تحقیق اوقاف و تصمیم هیئت تجدید نظر از ناحیه اشخاص ذینفع قابل شکایت در دادگاه شهرستان است و حکم دادگاه در اینموارد قابل پژوهش و فرجام میباشد. همین حکم در مورد ثلث – نذر و حبس نیز جاری است.
تبصره ۱ – موقوفاتی که متولی آنها فوت میشود تا تشخیص متولی بعدی و موقوفاتی که متولی آنها بحکم تحقیق اوقاف ممنوع المداخله میشود تا رفع ممنوعیت با ضم امین در حکم موقوفات بدون متولی است.
تبصره ۲ – هر گاه شخص یا اشخاصی که در وقف نامه بعنوان متولی معین شده اند وجود نداشته باشند و یا اوصاف مقرر در وقفنامه منطبق با شخص یا اشخاص معینی نگردد موقوفه در حکم موقوفه مجهول التولیه است.
تبصره ۳ – در موقوفاتی که شرط مباشرت نشده باشد هر گاه متولی برای تصدی تمام یا قسمتی از امور مربوط بموقوفه وکیلی انتخاب کند، وکیل مذکور باید توانائی انجام مورد وکالت را داشته باشد، در صورتیکه وکیلی که از طرف متولی برای انجام تمام یا قسمتی از امور مربوط ب موقوفه انتخاب شده به تشخیص سازمان اوقاف قادر بانجام امور موقوفه نباشد مراتب کتبا بطریق اطمینان بخشی به متولی ابلاغ خواهد شد هر گاه ظرف دو ماه برای متولیان مقیم ایران و چهار ماه برای متولیان مقیم خارج کشور متولی اقدام به تغییر وکیل ننماید، وکیل مزبور با ابلاغ سازمان اوقاف منعزل میشود این حکم شامل وکلائی که قبلا نیز انتخاب شده اند خواهد شد.