ماده 57 قانون بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۷ قانون بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران: الف – تغییرات سالانه ارزش خالص ذخایر بین المللی بانک مرکزی اعم از طلا، حق برداشت مخصوص (اس.دی.آر)، ارز یا سایر داراییهای خارجی بانک مرکزی برحسب ریال، در حساب تسعیر داراییها و بدهیهای خارجی بانک مرکزی ثبت میشود.

ب – چنانچه حساب تسعیر داراییها و بدهیهای خارجی بانک مرکزی بستانکار شود، مانده حساب مزبور قابل برداشت نیست و در پایان همان سال مالی به حساب اندوخته قانونی بانک مرکزی منتقل میشود.

پ – در صورتی که بانک مرکزی در نتیجه تغییرات ارزش داراییها و بدهیهای خارجی خود برحسب ریال در دوره مورد گزارش با زیان مواجه شده باشد و مانده حساب تسعیر داراییها و بدهیهای خارجی بانک مرکزی برای پوشش زیان کافی نباشد، باقیمانده زیان از محل حساب اندوخته قانونی برداشت میشود. چنانچه مانده حساب اندوخته قانونی نیز برای پوشش زیان کافی نباشد، دولت باید ظرف سی روز از زمان تصویب صورتهای مالی توسط مجمع عمومی بانک مرکزی، اوراق بهادار دولتی (سند بدهی دولت به بانک مرکزی) به میزان باقیمانده زیان، در اختیار بانک مرکزی قراردهد. اوراق مزبور در صورت افزایش مانده حساب تسعیر داراییها و بدهیهای خارجی بانک مرکزی یا حساب اندوخته قانونی در سالهای بعد، به دولت عودت داده میشود.

ت – مانده حساب تسعیر داراییها و بدهیهای خارجی بانک مرکزی، سود محقق شده نیست و مشمول مالیات نمیباشد