ماده ۳۶۵ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۳۶۵ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه در پرونده ای، متهمان متعدد باشند یا متهم اصلی، شریک و معاون داشته باشد، حتی اگر به یک یا چند نفر از آنان دسترسی نباشد، دادگاه مکلف به رسیدگی و صدور رأی است، مگر اینکه رسیدگی غیابی جایز نباشد یا نسبت به برخی از متهمان به هر دلیل نتوان رأی صادر کرد. در این صورت، دادگاه پرونده را نسبت به این متهمان مفتوح نگه می‌دارد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

پیشینه

سابقاً ماده ۲۰۹ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)، در این خصوص وضع شده بود.

نکات تفسیری دکترین ماده 365 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده فوق در خصوص تعیین تکلیف دادگاه در موردی است که به بعضی از متهمین دسترسی نباشد، براساس این ماده، در فرض کامل بودن جهات رسیدگی پرونده و غیبت متهمین و حق الله بودن موضوع مطروحه، باید پرونده را مفتوح نگاه داشت. مقصود از عبارت «مگر اینکه رسیدگی غیابی جایز نباشد» همان موارد مقرر در ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری است،در واقع منظور از مواردی که رسیدگی غیابی در آن‌ها امکانپذیر است، همان مواردی است که جرم جنبه حق اللهی نداشته باشد.

مواد مرتبط

• ماده ۳۶۴ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۳۶۶ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۲۰۹ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸

ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 365 قانون آیین دادرسی کیفری

1. دادگاه مکلف به رسیدگی و صدور رأی است حتی اگر به برخی از متهمان دسترسی نباشد.
2. وجود متهمان متعدد یا داشتن شریک و معاون برای متهم اصلی تأثیری بر ضرورت رسیدگی دادگاه ندارد.
3. در صورتی که رسیدگی غیابی جایز نباشد، امکان صدور رأی وجود ندارد.
4. پرونده نسبت به متهمانی که امکان صدور رأی وجود ندارد، مفتوح نگه‌داشته می‌شود.