نظریه شماره 7/1402/590 مورخ 1402/09/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/1402/590
شماره نظریه۷/۱۴۰۲/۵۹۰
شماره پرونده۱۴۰۲-۱۲۷-۵۹۰ح
تاریخ نظریه۱۴۰۲/۰۹/۲۲

نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۵۹۰ مورخ ۱۴۰۲/۰۹/۲۲ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام: با توجه به تصریح ماده ۶ دستورالعمل ساماندهی و تسریع در اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۹۸/۷/۳۰ رئیس محترم قوه قضاییه با این عبارت که پس از ارجاع پرونده به واحد اجرا، دادرس اجرای احکام به عنوان دادرس علی البدل دادگاه مجری حکم، عهده دار کلیه امور اجرا از جمله ... اعتراض به نحوه اجرا می باشد. این امر مانع اعمال نظارت دادگاه صادر کننده رأی بر فرآیند اجرای حکم نمی باشد ، خواهشمند است به پرسش زیر پاسخ دهید:

در رسیدگی به دعوای اعتراض ثالث اجرایی (موضوع ماده ۱۴۷ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶)، در دادگستر ی هایی که واحد متمرکز اجرای احکام مستقر است، آیا صلاحیت اولیه برای رسیدگی به پرونده با دادگاه صادر کننده حکم است و در غیاب متصدی دادگاه، قاضی اجرای احکام به عنوان دادرس به پرونده رسیدگی می کند (صلاحیت ثانویه) و یا آنکه به لحاظ تصریح ماده ۶ دستورالعمل یاد شده، به طور کلی قاضی اجرای احکام دارای صلاحیت رسیدگی است و دادگاه صادر کننده حکم صرفا حق اعمال نظارت دارد؛ چرا که صالح دانستن دادگاه صادر کننده حکم، از موجبات نقض غرض در تصویب دستورالعمل صدرالذکر است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

با توجه به اینکه رسیدگی به اعتراض ثالث اجرایی موضوع ماده ۱۴۷ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶، مستلزم ثبت شکایت و رسیدگی و صدور رأی است و این رأی نیز قابل تجدید نظرخواهی می باشد، رسیدگی به این اعتراض در صلاحیت دادگاه نخستین صادر کننده اجراییه است و از اختیارات دادرس اجرای احکام مدنی موضوع ماده ۶ دستورالعمل ساماندهی و تسریع در اجرای احکام مدنی مصوب ۲۴/۷/۱۳۹۸ رئیس محترم قوه قضاییه، خارج است؛ اما اتخاذ تصمیم راجع به اعتراض ثالث اجرایی موضوع ماده ۱۴۶ قانون یاد شده، بر عهده دادرس اجرای احکام مدنی است.