ماده 23 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 23 قانون امور حسبی''': [[رای دادگاه|تصمیم]] [[دادرس]] باید موجه و [[دلیل|مدلل]] باشد.

 

* [[ماده ۲۹۶ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 296 قانون آیین دادرسی مدنی]]

الزام دادرس به مدلل بودن رای به این جهت است که اولا ذکر جهات و [[دلیل|دلایل]] در رای به اصحاب دعوا این اجازه را می دهد که در صحت [[رای دادگاه|حکم]] صادره در دعوای خود نظارت کنند و بدانند چه اسبابی نظر دادرس را بر له یا بر علیه آن ها سوق داده است. دوما، این قاعده یک دلیل روانشنانسی هم دارد. آنچه در ذهن انسان خوب بنشیند خوب بیان می شود. چه بسا انسان بدون مطالعه نظری در ذهن دارد اما موقع نوشتن متوجه شود دلیلی ندارد و از آن منصرف شود. سوما، نوشتن دلیل تنها راه ارزش علمی بخشیدن به رای است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی و بازرگانی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=-|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2506144|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=متین دفتری|چاپ=-}}</ref>