بررسی میراث زوجه در حقوق اسلام و ایران، تحلیل فقهی و حقوقی ارث زن از دارایی شوهر (مهرپور): تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
ابرابزار
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
'''''بررسی میراث زوجه در حقوق اسلام و ایران (تحلیل فقهی و حقوقی ارث زن از دارایی شوهر)''''' نام کتابی است از [[حسین مهرپور]] که به همت [[انتشارات اطلاعات]] به چاپ رسیده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بررسی میراث زوجه در حقوق اسلام و ایران (تحلیل فقهی و حقوقی ارث زن از دارایی شوهر)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اطلاعات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568244|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=مهرپور|چاپ=3}}</ref>
'''''بررسی میراث زوجه در حقوق اسلام و ایران (تحلیل فقهی و حقوقی ارث زن از دارایی شوهر)''''' نام کتابی است از [[حسین مهرپور]] که به همت [[انتشارات اطلاعات]] به چاپ رسیده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بررسی میراث زوجه در حقوق اسلام و ایران (تحلیل فقهی و حقوقی ارث زن از دارایی شوهر)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اطلاعات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568244|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=مهرپور|چاپ=3}}</ref>


== محتوای کتاب ==
== محتوای کتاب ==
این کتاب در 5 بخش کلی تدوین گردیده است:
این کتاب در ۵ بخش کلی تدوین گردیده‌است:


بخش اول: بررسی تاریخی میراث زوجه
بخش اول: بررسی تاریخی میراث زوجه
خط ۱۵: خط ۱۵:


== بخشی از مقدمه کتاب ==
== بخشی از مقدمه کتاب ==
زن همانند مرد، هم به موجب نسب (يعنى به عنوان مادر، دختر و خواهر) ارث مى برد وهم به موجب سبب ( به عنوان زوجه متوفى) سهم الارثى در دارایى او دارد؛ ولى ارث بردن زن هم مانند ساير حقوق اجتماعى او در طول تاريخ دستخوش تحولات و دگرگونى ها بوده است ودر حالى كه مرد، در قديم ترين ادوار تاريخ و در کهن ترین نظام ها، به عنوان قرابت نسبى يا سببى ازميراث اموال بهره مند بوده است. در اكثر نظام ها و جوامع بشرى، يا براى زن حق ارث قائل نبوده اند و يا تحت عناوین دیگری مثل «وصیت»، سهم مختصرى به او تعلق مى گرفته است؛ و اين محروميت، مخصوصاً در مورد زوجه نسبت به اموال شوهر متوفایش مشهودتر بوده است. زیرا نه تنها زن، سهمى در تركه شوهر خود نداشت، بلكه اى بسا خود نيز جزء اموال و دارایى شوهر، به ارث برده می‌شد. اسلام؛ در اين زمينه، تحولى بوجود آورد و زنان را نیز صاحب سهم و حق در اموال متوفی شناخت و برايشان سهم الارث تعيين كرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بررسی میراث زوجه در حقوق اسلام و ایران (تحلیل فقهی و حقوقی ارث زن از دارایی شوهر)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اطلاعات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568248|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=مهرپور|چاپ=3}}</ref>
زن همانند مرد، هم به موجب نسب (یعنی به عنوان مادر، دختر و خواهر) ارث می‌برد وهم به موجب سبب (به عنوان زوجه متوفی) سهم الارثی در دارایی او دارد؛ ولی ارث بردن زن هم مانند سایر حقوق اجتماعی او در طول تاریخ دستخوش تحولات و دگرگونی‌ها بوده‌است ودر حالی که مرد، در قدیم‌ترین ادوار تاریخ و در کهن‌ترین نظام‌ها، به عنوان قرابت نسبی یا سببی ازمیراث اموال بهره‌مند بوده‌است. در اکثر نظام‌ها و جوامع بشری، یا برای زن حق ارث قائل نبوده‌اند یا تحت عناوین دیگری مثل «وصیت»، سهم مختصری به او تعلق می‌گرفته‌است؛ و این محرومیت، مخصوصاً در مورد زوجه نسبت به اموال شوهر متوفایش مشهودتر بوده‌است؛ زیرا نه تنها زن، سهمی در ترکه شوهر خود نداشت، بلکه ای بسا خود نیز جزء اموال و دارایی شوهر، به ارث برده می‌شد. اسلام؛ در این زمینه، تحولی بوجود آورد و زنان را نیز صاحب سهم و حق در اموال متوفی شناخت و برایشان سهم الارث تعیین کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بررسی میراث زوجه در حقوق اسلام و ایران (تحلیل فقهی و حقوقی ارث زن از دارایی شوهر)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اطلاعات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568248|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=مهرپور|چاپ=3}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۳٬۴۹۵

ویرایش

منوی ناوبری