۵٬۹۱۲
ویرایش
نظریه شماره 1132/95/7 مورخ 1395/05/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
نظریه شماره 1132/95/7 مورخ 1395/05/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۵
، ۲۳ مهٔ ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hossein dk (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
اگر یک شخص دارای اختلاف وترافع با محجور فاقد ولی خاص باشد و این شخص بخواهد برای احقاق حق خود طرح نماید آیا ضروری است محجور و قیم دادستان (هر سه) را توامان طرف دعوی قرار دهد؟ و یا اینکه طرح دعوی به طرفیت قیم کفایت می¬کند. | اگر یک شخص دارای اختلاف وترافع با محجور فاقد ولی خاص باشد و این شخص بخواهد برای احقاق حق خود طرح نماید آیا ضروری است محجور و قیم دادستان (هر سه) را توامان طرف دعوی قرار دهد؟ و یا اینکه طرح دعوی به طرفیت قیم کفایت می¬کند. | ||
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه : | نظریه مشورتی [[اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] : | ||
با توجه به مواد 1180 و 1193 قانون مدنی و ماده 105 قانون آیین دادرسی در امور مدنی در فرض سوال دعوا علیه محجوری که فاقد ولی خاص است، باید به طرفیت قیم او اقامه شود و نیازی به طرف دعوی قرار دادن دادستان نیست. | با توجه به مواد [[ماده 1180 قانون مدنی|1180]] و [[ماده 1193 قانون مدنی|1193 قانون مدنی]] و ماده [[ماده 105 قانون آیین دادرسی در امور مدنی|105 قانون آیین دادرسی در امور مدنی]] در فرض سوال دعوا علیه محجوری که فاقد ولی خاص است، باید به طرفیت قیم او اقامه شود و نیازی به طرف دعوی قرار دادن دادستان نیست. | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۵]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۵]] | ||