ماده 377 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 377 قانون امور حسبی''': هزینه آگهی تصدیق انحصار وراثت از [[درخواست ‌]]<nowiki/>کننده گرفته می شود و هزینه حفظ و اداره [[ترکه]] و [[تحریر ترکه|تحریر]] و [[تصفیه ترکه|تصفیه]] و تقسیم ترکه از [[ترکه ‌]]<nowiki/>برداشته می شود.

تصفیه ترکه: منظور تعیین [[دین|دیون]] و [[حق|حقوق]] بر عهده متوفی و پرداخت آن ها و خارج کردن مورد [[وصیت]] از [[ماترک]] است.<ref>ماده 260 قانون امور حسبی</ref>

دستمزد کارشناس، هزینه آگهی و هزینه های مزایده و مانند آن در خصوص تصفیه و تقسیم ترکه برداشت شود و اگر یکی از ورثه پرداخت کند باید به نسب سهام هر یک از وراث از ایشان وصول نمود. وصل هزینه ها به نسبت سهم هر یک از ورثه از ایشان به مثابه کسر ازترکه می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح و تفسیر قوانین و مقررات راجع به هزینه ها و تعرفه ها در دادگستری|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2290976|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=یزدان شناس|چاپ=1}}</ref>

== رویه های قضایی ==

در نظریه مشورتی شماره این گونه مقرر شده است که طبق ماده 1 آیین نامه حق الزحمه مدیر تصفیه و مدیر ترکه بر طبق قانون امور حسبی مصوب 1326 و مادتین 377 و 378 قانون امور حسبی حق الزحمه مدیر ترکه پس از وضع هزینه های مربوط از قبیل هزینه آگهی و حصر ورثه و غیره و بعد از پرداخت [[دین|دیون]] متوفی و اخراج مورد [[وصیت]] از [[ماترک]] و با توجه به ارزش ترکه موجود بر مبنای ماده 1 آیین نامه مذکور احتساب و پرداخت می شود و تعیین آن به نظر دادگاه نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تفسیر قضایی قانون امور حسبی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2000584|صفحه=|نام۱=سیدمحمدرضا|نام خانوادگی۱=حسینی|چاپ=1}}</ref>

{{پانویس}}

[[رده:هزینه های رسیدگی به امور حسبی]]