ماده 7 قانون صدور چک: تفاوت میان نسخه‌ها

(اصلاحی 02/06/1382)- هرکس مرتکب بزه صدور چک بلامحل گردد به شرح ذیل محکوم خواهد شد :  

الف - چنانچه مبلغ مندرج در متن چک کمتر از ده ( 000 000 10 ) ریال باشد به

حبس تا حداکثر شش ماه محکوم خواهد شد .  

ب - چنانچه مبلغ مندرج در متن چک از ده میلیون ( 000 000 10 ) ریال تا پنجاه میلیون

( 000 000 50 ) ریال باشد از شش ماه تا یک سال حبس محکوم خواهد شد .  

ج - چنانچه مبلغ مندرج در متن چک از پنجاه میلیون ( 000 000 50 ) ریال بیشتر باشد

شد و درصورتی که صادرکننده چک اقدام به اصدار چکهای بلامحل نموده باشد ، مجموع مبالغ مندرج در متون چکها ملاک عمل خواهد بود .  

تبصره (اصلاحی 02/06/1382)- این مجازاتها شامل مواردی که ثابت شود چکهای بلامحل بابت معاملات نامشروع و یا بهره ربوی صادر شده ، نمی باشد .  

نظر مجمع تشخیص مصلحت نظام :  

ماده واحده - منظور از عبارت « کلیه خسارات و هزینه های وارد شده . . . » مذکور در تبصره الحاقی به ماده 2 قانون اصلاح موادی از قانون صدور چک مصوب 10/3/1376 مجمع تشخیص مصلحت نظام ، ، خسارات تاخیر تأدیه برمبنای نرخ تورم از تاریخ چک تا زمان وصول آن که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران اعلام شده و هزینه دادرسی و حق الوکاله بر اساس تعرفه های قانونی است .

[[رای وحدت رویه شماره 34 مورخ 1353/03/29 هیات عمومی دیوان عالی کشور (شمول ماده (3) قانون صدور چک مصوب خرداد 1344 به چک صادره از حساب مسدود)]]