ماده 1 قانون ثبت احوال: تفاوت میان نسخه‌ها

نام خانوادگی: نامی است که تمامی اعضای یک خانواده به آن نام شناخته می شوند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405700|صفحه=|نام۱=مراد|نام خانوادگی۱=مقصودی|چاپ=2}}</ref>

== پیشینه ==

پیش از قانونگذاری نوین، ثبت احوال در ایران، به صورت منظم انجام نمی شد بلکه تاریخ تولد یا ولادت و نکاح اشخاص پشت قرآن یا کتاب دعا یا کتاب های نفیس دیگر نوشته می شد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=داد و دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405680|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=درویش زاده|نام۲=|نام خانوادگی۲=جمعی از همکاران|چاپ=1}}</ref> در حال حاضر ثبت وقایع چهارگانه یا همان وقایع حیاتی بر عهده سازمان ثبت احوال است. این سازمان در سال 1304 اداره کل احصائیه و سجل احوال مملکت نامیده می شد و سپس به اداره کل آمار و ثبت احوال تغییر نام داد و در نهایت در سال 1353 عنوان سازمان ثبت احوال را به خود گرفت. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=داد و دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405692|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=درویش زاده|نام۲=|نام خانوادگی۲=جمعی از همکاران|چاپ=1}}</ref>

دلیل تشکیل سازمان ثبت احوال و لزوم ثبت وقایع حیاتی، اتقان [[اسناد هویت]] و [[تابعیت]] افراد است. همچنین با ثبت وقایع حیاتی، اسناد هویتی اشخاص در این سازمان حفظ و حراست می شود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=داد و دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405696|صفحه=|نام۱=محمد|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=درویش زاده|نام۲=|نام خانوادگی۲=جمعی از همکاران|چاپ=1}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس}}