ماده ۱ قانون اجرای احکام مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده ۱۹۱ قانون سابق آیین دادرسی مدنی - اجرای موقت احکام فقط به درخواست یکی از اصحاب دعوی می‌شود و آن هم مخصوص است به موارد زیر:

# وقتی که حکم به موجب اسناد رسمی صادر شده یا به موجب اسناد عادی که طرف اعتبار آن اسناد را اعتراف کرده.

# وقتی که موعد اجاره منقضی شده و به موجب حکم دادگاه مستأجر محکوم به رد یا تسلیم یا تخلیه عین مستأجره شده‌است.

# در کلیه احکامی که در دعاوی بازرگانی صادر می‌شود.

# در کلیه مواردی که اوضاع و احوال مدلل کند که به واسطه تأخیر اجرای حکم یا قرار دادگاه خسارت کلی برای محکوم‌له حاصل خواهد شد یا اینکه تأخیر باعث عدم اجرای حکم یا قرار در آتیه خواهد بود.

== منابع ==

{{پانویس|۲}}