دوره مقدماتی حقوق مدنی (کاتوزیان): تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات کتاب|تصویر=پرونده:دوره مقدماتی حقوق مدنی (وقایع حقوقی و مسئولیت مدنی).jpg|اندازه تصویر=200px|نام کتاب=دوره مقدماتی حقوق مدنی (وقایع حقوقی و مسئولیت مدنی)|زبان=فارسی|ناشر=[[شرکت سهامی انتشار]]|تعداد_صفحات=343|محل ناشر فارسی=ایران|نویسنده=[[ناصر کاتوزیان]]}}

نویسنده در بخشی از کتاب اینطور می‌نویسند:<blockquote>«رویدادی که اثر آن به حکم [[قانون]] معین می‌شود و اراده و انشاء [[مرتکب]] [[سبب]] اصلی آن آثار نیست؛ «[[واقعه حقوقی]]» نامیده می‌شود در برابر «[[اعمال حقوقی]]» که زاده [[اراده باطنی|اراده]] و تراضی است. وقایع حقوقی انواع گوناگون دارد: گاه رویدادی است خارجی که به قهر واقع می‌شود و اراده در آن هیچ نقشی ندارد (مانند ولادت و مرگ) و گاه عملی است ارادی که قانون آثار آن را معین می‌کند (مانند [[غصب]] و دزدی) یا [[خطا]]یی است که [[ضمان]] به بار می‌آورد. در این کتاب که با عنوان «وقایع حقوقی» ارائه می‌شود؛ تنها به وقایع [[ضمان]] آور می‌پردازیم، خواه آنچه سبب ضمان است؛ عمدی باشد یا نتیجه قصور و بی‌مبالاتی، قانون مدنی به اثر این وقایع پرداخته و آن را «[[الزامات خارج از قرارداد]]» و «[[ضمان قهری]]» نامیده‌است.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی وقایع حقوقی (مسئولیت مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6652656|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=8}}</ref></blockquote>

اشیایی مانند دریاهای آزاد و هوا و خورشید، از ضروری‌ترین وسایل زندگی است؛ ولی چون هیچ‌کس نمی‌تواند نسبت به آن ادعای مالکیت انحصاری کند، مال محسوب نمی‌شود. احتمال دارد اشخاص بخشی ناچیز از هوا یا انرژی خورشیدی را به خود اختصاص دهند و تملک کنند ولی این تملک که چهره‌ای از انتفاع از این نعمت‌های خداداد و همگانی است باید به گونه ای باشد که مزاحم بهره‌برداری عموم از آنها نباشد. ولی بر خلاف آنچه در ابتدا به نظر می‌آید، لازم نیست که مال دارای مالک خاص باشد، چنان‌که قانون مدنی فصل سوم از باب اول را اختصاص به بیان اقسام و احکام اموالی داده‌است که مالک خاص ندارد، مانند آب‌های مباح و زمین موات و شکار. در گذشته واژه اموال ویژه کالای مادی بود. ولی پیشرفت‌های زندگی کنونی به تدریج آن را از این معنی محدود و ابتدایی خارج ساخته‌است، چندان که امروز به تمام عناصر گوناگون دارایی (مانند زمین و [[اموال منقول]] و مطالبات و حقوق مالی؛ و حتی [[حق تألیف]] و [[اختراع]] و [[سرقفلی]]) نیز مال گفته می‌شود.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (اموال و مالکیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6652672|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=30}}</ref></blockquote>

اصطلاح تعهد به‌طور معمول در موردی به کار می‌رود که مدیون، بنا به اراده خود، عهده‌دار انجام یا خودداری از کاری می‌شود. دیونی را که به حکم قانون بر او تحمیل شده‌است [[التزام]] می‌نامند؛ چنان‌که در قانون مدنی نیز این گونه امور زیر عنوان «[[الزامات خارج از قرارداد]]» مورد مطالعه واقع شده‌است. با وجود این، به کار بردن اصطلاح «تعهد»، به معنای حق دینی، نادرست هم نیست؛ زیرا در قانون مدنی نیز بسیاری از قواعد حق دینی به معنی اعم، با عنوان «سقوط تعهدات» و «تبدیل تعهد» بررسی شده‌است.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی اعمال حقوقی (قرارداد-ایقاع) ویرایش جدید|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6652680|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=-}}</ref></blockquote>