ماده ۶ قانون داوری تجاری بین المللی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۶ قانون داوری تجاری بین المللی:''' مرجع نظارتی
'''ماده ۶ قانون داوری تجاری بین المللی:''' مرجع نظارتی


۱ - انجام وظایف مندرج در [[ماده ۹ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۹)]]، بندهای (۳) و (۴) [[ماده ۱۱ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۱)]] بند (۳) [[ماده ۱۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۳)]]، بند (۱) [[ماده ۱۴ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۴)]]، بند (۳) [[ماده ۱۶ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۶)]]، [[ماده ۳۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۳۳)]] و [[ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۳۵)]]  به عهده [[دادگاه عمومی]] واقع در مرکز استانی است که [[مقر داوری]] در آن قرار دارد، و تا زمانی که مقر داوری مشخص نشده، به عهده [[دادگاه عمومی تهران]] است.  تصمیمات دادگاه در این موارد قطعی و غیرقابل اعتراض است.
۱ - انجام وظایف مندرج در [[ماده ۹ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۹)]]، بندهای (۳) و (۴) [[ماده ۱۱ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۱)]]، بند (۳) [[ماده ۱۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۳)]]، بند (۱) [[ماده ۱۴ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۴)]]، بند (۳) [[ماده ۱۶ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۶)]]، [[ماده ۳۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۳۳)]] و [[ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۳۵)]]  به عهده [[دادگاه عمومی]] واقع در مرکز استانی است که [[مقر داوری]] در آن قرار دارد، و تا زمانی که مقر داوری مشخص نشده، به عهده [[دادگاه عمومی تهران]] است.  تصمیمات دادگاه در این موارد قطعی و غیرقابل اعتراض است.


۲- در [[داوری سازمانی|داوری‌های سازمانی]] انجام وظایف مندرج در بندهای (۲) و (۳) [[ماده ۱۱ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۱)]] بند (۳) [[ماده ۱۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۳)]] وبند (۱) [[ماده ۱۴ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۴)]] به عهده سازمان داوری مربوط  است.
۲- در [[داوری سازمانی|داوری‌های سازمانی]] انجام وظایف مندرج در بندهای (۲) و (۳) [[ماده ۱۱ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۱)]] بند (۳) [[ماده ۱۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۳)]] وبند (۱) [[ماده ۱۴ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۴)]] به عهده سازمان داوری مربوط  است.
خط ۱۶: خط ۱۶:


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
با تصویب قانون داوری تجاری بین‌المللی امکان فعالیت نهادهای داوری سازمانی، برای اولین بار در ایران فراهم شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5067888|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref> در داوری‌های سازمانی، وظیفه‌ی انتخاب [[داور]] جانشین، تصمیم در مورد [[جرح داور|جرح داوران]] و خاتمه‌ی اختیارات داور بر عهده‌ی سازمان داوری مربوطه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5067668|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref>  
وظایف مدنظر ماده‌ی فوق، عبارت است از:
 
# صدور دستور موقت  [[ماده ۹ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۹)]]،
# مداخله‌ی دادگاه برای انتخاب داوران بندهای (۳) و (۴) [[ماده ۱۱ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۱)]]،
# جرح داوران بند (۳) [[ماده ۱۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۳)]]،
# احراز خاتمه‌ی اختیارات داور بند (۱) [[ماده ۱۴ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۴)]]،
# رسیدگی به تقاضای تجدیدنظر در تصمیم داور در مورد صلاحیت یا در مورد اعتبار موافقتنامه داوری بند (۳) [[ماده ۱۶ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۶)]]
# رسیدگی به تقاضای شناسایی و اجرای حکم داوری [[ماده ۳۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۳۳)]] و [[ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۳۵)]]. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5067656|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref>
 
با تصویب قانون داوری تجاری بین‌المللی امکان فعالیت نهادهای داوری سازمانی، برای اولین بار در ایران فراهم شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5067888|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref> در داوری‌های سازمانی، وظیفه‌ی انتخاب [[داور]] جانشین، تصمیم در مورد [[جرح داور|جرح داوران]] و خاتمه‌ی اختیارات داور بر عهده‌ی سازمان داوری مربوطه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5067668|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref> در خصوص قسمت اخیر بند 1 ماده‌ی فوق، شایان ذکر است که کارایی و مصلحت داوری بین‌المللی اقتضا می‌کند که چنین تصمیماتی قطعی و غیرقابل اعتراض باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5068148|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref>  


== منابع ==
== منابع ==

منوی ناوبری