ماده ۱۱۷ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
در تمام موارد مذكور در اين فصل، هرگاه اقدامات انجام شده منتهي به ‌قتل يا نقص عضو يا جراحت و صدمه به انساني شود مرتكب علاوه بر مجازاتهاي مذكور‌حسب مورد به قصاص و پرداخت ديه و در هر حال به تأديه خسارات وارده نيز محكوم ‌خواهد شد.
'''ماده ۱۱۷ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲:'''در تمام موارد مذكور در اين فصل، هرگاه اقدامات انجام شده منتهي به ‌[[قتل]] يا [[نقص عضو]] يا [[جراحت]] و صدمه به انساني شود مرتكب علاوه بر مجازاتهاي مذكور‌حسب مورد به [[قصاص]] و پرداخت [[ديه]] و در هر حال به تأديه خسارات وارده نيز محكوم ‌خواهد شد.
 
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
جراحت و صدمه موضوع این ماده کیفیت خاصی ندارد و هرگونه جراحت و صدمه را شامل می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3475464|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref>
 
== نکات توضیحی ==
تعیین مجازات [[قصاص]] یا حکم به پرداخت دیه موضوع این ماده منوط به درخواست [[اولیای دم]] یا [[مجنی علیه]] است و دادگاه نمیتواند بدون تقاضای آنان،حکم به قصاص یا پرداخت دیه بدهد.[[تادیه خسارت]] نیز در [[ماده ۱۳۲ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲|ماده 132]] همین قانون ذکر شده است و نیازی به تصریح آن در این ماده نبود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2809484|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref>
 
== منابع ==
{{پانویس}}

منوی ناوبری