کنوانسیون نیویورک: تفاوت میان نسخه‌ها

[[رده:اصطلاحات داوری تجاری بین المللی]]

کنوانسیون شناسایی و اجرای آرای داوری ۱۹۵۸ ('''کنوانسیون نیویورک''')، مهم‌ترین کنوانسیون جهانی در خصوص شناسایی و اجرای آرای داوری است و ایران نیز در سال ۱۳۸۰ بدان ملحق شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین داوری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4690076|صفحه=|نام۱=مرتضی|نام خانوادگی۱=یوسف زاده|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بازرگانی بین المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4955372|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=1}}</ref> به موجب این کنوانسیون، امکان اجرای آرای داوری در تمام کشورهای عضو [[کنوانسیون نیویورک]] فراهم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مقدمه ای بر حقوق و رویه داوری|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5197692|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=کاکاوند|چاپ=1}}</ref>  

 

* [[ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده 35 قانون داوری تجاری بین‌المللی]]