نظریه شماره 7/1400/717 مورخ 1400/06/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره الزامات مربوط به دادستان در رسیدگی مستقیم در دادگاه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''چکیده نظریه شماره 7/1400/717 مورخ 1400/06/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره الزامات مربوط به دادستان در رسیدگی مستقیم در دادگاه:''' مستفاد از مواد [[ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی کیفری|۳۴۰]] و [[ماده ۳۴۲ قانون آیین دادرسی کیفری|۳۴۲]] قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ در [[جرم|جرائمی]] که مستقیما در [[دادگاه]] مطرح می‌شوند، حضور [[دادستان]] برای تشکیل جلسات ضرورت ندارد و همچنین نسبت به [[رای|آرایی]] که دادستان [[اعتراض|حق اعتراض]] دارد، باید آراء صادره به وی [[ابلاغ]] شود.

با توجه به بند الف [[ماده ۳۵۹ قانون آیین دادرسی کیفری]] ناظر بر ترتیب [[رسیدگی]] در [[دادگاه کیفری دو]] و نیز مفاد مواد ۳۴۰ و [[ماده ۱۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری|۱۰۲]] و [[ماده ۳۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری|۳۴۵]] و [[ماده ۳۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری|۳۸۳]] همان [[قانون]] در مورد جرایمی که مستقیما در دادگاه طرح و رسیدگی می شود، در خصوص جرایم موضوع مواد اخیر که پرونده بدون تنظیم [[کیفرخواست]] به [[دادگاه|محاکم]] کیفری دو ارجاع می شود، آیا دادگاه مکلف به دعوت از نماینده دادستان و نیز ابلاغ آرای صادره به دادستان است؟

مستفاد از مواد ۳۴۰ و ۳۴۲ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ در جرائمی که مستقیما در دادگاه مطرح می شوند، حضور دادستان برای تشکیل جلسات ضرورت ندارد و دادگاه تکلیفی در این خصوص ندارد. با این وجود، حضور دادستان یا [[نماینده دادستان|نماینده وی]] در جلسات بلا اشکال است. همچنین نسبت به آرایی که دادستان حق اعتراض دارد، باید آراء صادره به وی ابلاغ شود و او می تواند [[تجدیدنظر خواهی|درخواست تجدیدنظر]] کند و طرح مستقیم پرونده در دادگاه، نافی حق تجدید نظر خواهی دادستان نیست./