تحلیل اقتصادی توافق ائتلافی اختراع: تفاوت میان نسخه‌ها

با جهانی شدن و پیشرفت [[فناوری|فناوري]]، استفاده از [[اختراع]]، [[قرارداد انتقال|قراردادهاي انتقال]] فنـاوري و روابـط بـین [[مخترع|مخترعان]] گستردهتر شده است. این عوامل، سبب مطرح شدن نوع جدیدي از قراردادها شده اسـت که «توافق ائتلافی اختراع» یا «[[قرارداد مدیریت جمعی اختراع]]» نام دارند. ائتلاف وسیلهاي است کـه دارندگان به اداره اختراع هاي خود و تجاريسازي آن میپردازند. ائتلاف نـوعی مـدیریت جمعـی حق اختراع هاي انبوه است که مقتضیات حقـوقی و اقتصـادي اي سـبب مطـرح شـدن آن مـی شـود : اعطـاي گسـترده [[حـق اختـراع]]، لـزوم همکـاري مشـترك میـان مخترعـان درجهـت تولیـد براسـاس اختراعهاي مشابه، دوري از دعاوي احتمالی [[نقض اختراع]]، کاهش هزینه هاي معاملاتی از آن دست هستند. با توجه به اینکه کشور ایران در مسیر پیشرفت خود با این قبیل قراردادها مواجه اسـت، ایـن مقاله درصدد خواهد بود که خلأ ادبیات [[حقوق مالکیت فکری|حقوق مالکیت فکري]] را تا حدي رفع کنـد . سـؤال اصـلی در تحقیق حاضر که متکی بر مطالعهي کتابخانهاي و روش تحلیلی است، این است که اسـتفاده از این قراردادها تا چه حد میتواند به نفع مخترعان، [[مصرف کننده|مصرفکنندگان]] و جامعه باشد و به همین جهـت از روش هزینه فایده استفاده میکنیم. در این مقاله، ابتدا به تعریف ائتلاف و بیـان ویژگـی هـا آن و سپس به تحلیل اقتصادي آن پرداخته شده است.