نظریه شماره 7/99/1218 مورخ 1399/08/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره غیابی بودن رای در فرض عدم حضور متهم و حضور وکیل تسخیری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''چکیده نظریه شماره 7/99/1218 مورخ 1399/08/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره غیابی بودن رای در فرض عدم حضور متهم و حضور وکیل تسخیری:''' [[ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری]] حکایت از [[وکیل تعیینی]] دارد و یا درمواردی است که با عجز از تعیین وکیل و یا امتناع از معرفی وکیل،[[دادگاه]] برای [[متهم]] [[وکیل تسخیری]] تعیین کرده و متهم نیز حضور داشته است.در نتیجه در حالتی که متهم [[متواری]] یا مجهول المکان است،نظر به این که اصولا ارتباطی بین وکیل تسخیری و موکل وجود ندارد،[[رای دادگاه|رأی]] صادره [[رای غیابی|غیابی]] محسوب می شود

اولا، ظاهر عبارت یا وکیل او در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشود مذکور در [[ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲]]، حکایت از وکیل تعیینی دارد و یا در مواردی است که با عجز از تعیین وکیل و یا امتناع از معرفی وکیل، دادگاه برای متهم وکیل تسخیری تعیین کرده و متهم نیز حضور داشته است. در نتیجه در حالتی که متهم [[متواری]] یا مجهول المکان است، نظر به این که اصولا ارتباطی بین وکیل تسخیری و موکل وجود ندارد، رأی صادره [[رای غیابی|غیابی]] محسوب می شود و مطابق مقررات، هر زمان که [[محکوم علیه|محکوم]] رأی غیابی یا وکیل وی از آن مطلع شود و به آن اعتراض کند، در همان دادگاه قابلیت [[واخواهی]] دارد.