رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره وحدت رویه: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره وحدت رویه'''{{جعبه اطلاعات آراء هیات عمومی دیوان عدالت اداری|موضوع=وحدت رویه|شاکی=آقای علی توسلی|کلاسه پرونده=۹۲/۲۳۶|تاریخ رأی=سه شنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۶|شماره دادنامه=۱۴۲}}مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
'''رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره وحدت رویه'''{{جعبه اطلاعات آراء هیات عمومی دیوان عدالت اداری|موضوع=وحدت رویه|شاکی=آقای مهدی دربین مدیرکل هیأت عمومی و سرپرست هیأتهای تخصصی دیوان عدالت اداری|کلاسه پرونده=۴۶۸/۹۶|تاریخ رأی=دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۳۹۶|شماره دادنامه=۲۷۲}}مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
اعلام کننده تعارض: آقای علی توسلی
اعلام کننده تعارض: آقای مهدی دربین مدیرکل هیأت عمومی و سرپرست هیأتهای تخصصی دیوان عدالت اداری


موضوع : اعلام تعارض بین آراء شعب دوم، دوازدهم و یازدهم و اول تشخیص دیوان عدالت اداری
موضوع: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری


گردش کار: آقای علی توسلی به موجب دادخواستی اعلام کرده است که:
گردش کار: آقای مهدی دربین مدیرکل هیأت عمومی و سرپرست هیأتهای تخصصی دیوان عدالت اداری


احتراما، اینجانب شاکی سردفتر اسناد رسمی ۴۸ ایذه معروض می دارد برابر رأی شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۱۱۰۲۹۷۷-۲۲/۱۲/۱۳۹۱ شعبه ۱۱ دیوان عدالت اداری که به ضرر اینجانب صادر شده، برق مصرفی دفترخانه اسناد رسمی از نوع تجاری تشخیص داده شده ولی برابر آراء شماره ۸۳۵-۲۶/۶/۱۳۸۸ شعبه ۲ و رأی شماره ۸۳۶-۲۳/۴/۱۳۸۷ شعبه ۱۲ دیوان عدالت اداری برق مصرفی دفترخانه رسمی از نوع خانگی و غیر تجاری تشخیص داده شده است
به موجب لایحه ای اعلام کرده است که در خصوص شکایت کارکنان صندوق ضمانت صادرات ایران به خواسته الزام به برقراری مجدد امتیاز ارزشیابی سالانه از ابتدای سال ۱۳۹۱ و با لحاظ دستورالعمل ارزشیابی کارمندان صنعت بیمه، موضوع تبصره ماده ۲۴ آیین نامه استخدامی مشترک شرکتهای بیمه و بیمه مرکزی ایران مصوب ۴/۱۲/۱۳۸۱ هیأت وزیران، شعب دیوان عدالت اداری، آراء معارض صادر کرده اند


به جهت صدور آراء متناقض نسبت به موضوع واحد در شعب ۱۱ دیوان عدالت اداری با شعب ۲ و ۱۲ دیوان عدالت اداری و تضرر اینجانب تقاضای رسیدگی در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری و نقض رأی معترض عنه فوق از شعبه ۱۱ دیوان عدالت اداری و النهایه صدور رأی وحدت رویه را دارم
ایشان با ارائه تصویر آراء شعب دیوان عدالت اداری رفع تعارض و صدور رأی وحدت رویه را خواستار شده است


گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:
گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:


الف: شعبه ۲ دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده کلاسه ۲/۸۴/۷۱۶ با موضوع دادخواست آقای
الف: شعبه ۴۱ دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده های شماره ۹۱۰۹۹۸۰۹۵۸۰۰۳۷۱۳، ۹۱۰۹۹۸۰۹۵۸۰۰۴۱۵۳، ۹۱۰۹۹۸۰۹۵۸۰۰۴۲۵۵، ۹۱۰۹۹۸۰۹۵۸۰۰۳۹۹۵، ۹۱۰۹۹۸۰۹۵۸۰۰۴۳۹۱،


حیدر مهدی پور به طرفیت اداره برق شهرستان مسجدسلیمان و به خواسته الزام خوانده به تبدیل برق مصرفی دفترخانه از تجاری با کد ۵۵۴۰ به خانگی با کد ۱۱۰۰ به موجب دادنامه شماره ۸۳۵-۲۶/۶/۱۳۸۶ به شرح ذیل به انشاء رأی مبادرت کرده است:
۹۱۰۹۹۸۰۹۵۸۰۰۴۱۴۷ و ۹۱۰۹۹۸۰۹۵۸۰۰۴۰۳۶ با موضوع دادخواست خانم اعظم وثوقی و آقایان علیرضا دهقان نیری، آرش مال امیری، علی نجفی، محمد کلانتری درونکلا، بهنام احمدی و عیسی حسین دوست کودهی به طرفیت صندوق ضمانت صادرات ایران و به خواسته الزام به برقراری مجدد امتیاز ارزشیابی سالانه از ابتدای سال ۱۳۹۱ و اجرای دستورالعمل ارزشیابی از سال ۱۳۸۵ الی ۱۳۹۰، به موجب دادنامه های شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۴۱۰۰۸۴۰، ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۴۱۰۰۸۳۸، ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۴۱۰۰۸۳۴، ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۴۱۰۰۸۴۱، ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۴۱۰۰۸۳۵، ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۴۱۰۰۸۳۳، ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۴۱۰۰۸۳۹-۲۰/۱۱/۱۳۹۲ به شرح ذیل به صدور رأی مبادرت کرده است:


شاکی طی دادخواست تقدیمی به دیوان عدالت اداری اعلام داشته در پلاک ثبتی شماره ۳۳۰۳/۱ بخش یک قطعه یک مسجد سلیمان دفترخانه اسناد رسمی دایر نموده و خود وی به عنوان سردفتر مشغول خدمت است و به لحاظ اینکه دفترخانه اسناد رسمی عملی غیر تجاری محسوب می شود لکن اداره برق شهرستان مسجد سلیمان تعرفه برق مصرفی را تجاری احتساب و اخذ می نماید و اینجانب طی نامه های مکرر متذکر شده ام لکن اجابت نمی نمایند و اداره طرف شکایت طی لایحه جوابیه شماره ۱۰/۲۱۵۱-۳۱/۲/۱۳۸۵ به عنوان شعبه دوم دیوان عدالت اداری اعلام داشته دفاتر اسناد رسمی برابر بند ۱۶-۴ آیین نامه تکمیلی تعرفه های برق دسته بندی مشترکین انشعابهای مختلف برق جزء تعرفه شماره ۵ (سایر مصارف) قرار دارد و از شمول تعرفه تجاری خارج است و تعرفه برق شاکی برابر قبض برق پیوست تعرفه سایر مصارف ثبت گردیده و بر اساس آن مصرف برق محل دفترخانه ایشان محاسبه می شود و لاغیر با بررسی مندرجات پرونده نظر به اینکه اداره طرف شکایت بر خلاف اظهارات لایحه هیچ برگ پیوستی ضمیمه لایحه خود ننموده است ولکن شاکی با ارائه قبض برق مصرفی مورخ ۲۸/۱۱/۱۳۸۲ لغایت ۲۷/۱/۱۳۸۳ به شماره اشتراک ۰۱۰۳۲۵۰۱۲۴۱۹۷۴ عنوان تعرفه را تجاری محسوب نموده است و سازمان خوانده خود قبول دارد که برق مصرفی محل دفترخانه اسناد رسمی با تعرفه سایر مصارف محسوب می گردد لذا شکایت شاکی وارد تشخیص و الزام اداره برق شهرستان مسجد سلیمان به اصلاح تعرفه برق مصرفی محل دفترخانه شاکی وفق مقررات صادر و اعلام می گردد
نظر به اینکه حسب مواد ۲۴، ۲۳ و ۲۲ دستورالعمل ارزشیابی کارکان صنعت بیمه مصوب ۹/۱۲/۱۳۸۵ شورای اداری و استخدامی صنعت بیمه که به موجب صورتجلسه کمیته اداری و استخدامی صندوق ضمانت صادرات ایران در خصوص کارکنان صندوق می بایست اجرایی گردد، مقر رگردیده که کلیه کارکنان مشاغل در سال ۱۳۸۵ مورد ارزشیابی قرار گیرند و نتایج ارزشیابی ملاک اعطای امتیاز ارزشیابی خواهد بود لذا خواسته شاکی مبنی بر اجرای دستورالعمل ارزشیابی منطبق با مقررات مذکور می باشد و با عنایت به اینکه مشتکی عنه در سال ۱۳۹۱ امتیاز ارزشیابی را در خصوص شاکی برقرار نموده و متعابقا در تاریخ ۲۸/۱/۱۳۹۱ بدون هیچگونه توجیه و مبنای قانونی و صرفا به لحاظ عدم تخصیص اعتبار امتیاز مذکور قطع گردید بنابراین به دلیل اینکه امتیازات ارزشیابی اعمال شده جزء حقوق مکتسبه شاکی بوده حذف آن منطبق با قانون نمی باشد و فاقد توجیه قانونی است


این رأی به استناد ماده ۷ قانون دیوان عدالت اداری قطعی است
با توجه به مراتب معنونه شکایت شاکی موجه تشخیص و حکم به ورود آن و اجابت خواسته شاکی صادر و اعلام می گردد


ب: شعبه ۱۲ دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده کلاسه ۱۲/۸۷/۱۱ با موضوع دادخواست آقای
رأی صادره ظرف ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد


احمدعلی سیروس به طرفیت اداره برق منطقه فارابی و به خواسته تبدیل تعرفه برق مصرفی دفترخانه از سایر مصارف به خانگی به موجب دادنامه شماره ۸۳۶-۲۳/۴/۱۳۸۷ به شرح ذیل به انشاء رأی مبادرت کرده است:
شعبه ۷ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۹۵۵۷۰۴۲۸۶- ۲۲/۹/۱۳۹۴ به شرح ذیل رأی مذکور شعبه ۴۱ دیوان عدالت اداری مربوط به آقای عیسی حسین دوست کودهی را نقض


صرفنظر از مناقشه در ماهیت دفاتر اسناد رسمی از حیث تجاری بودن و نبودن از آنجا که بند ۲۴ ماده ۵۵ قانون شهرداریها اجازه تاسیس و فعالیت این دفاتر را در اماکن مسکونی مجاز دانسته به بیان واضح تر در عین حفظ موضوع اماکن مسکونی و کاربری مسکونی قانونگذار اجازه داده این گونه دفاتر به فعالیت بپردازند لذا تبدیل تعرفه از مسکونی (مصارف خانگی) به غیر آن فاقد مجوز تلقی و ضمن صدور حکم به ورود شکایت و الزام مشتکی عنه به اصلاح تعرفه محل دفترخانه شاکی اعلام می دارد این رأی وفق ذیل ماده ۷ قانون دیوان عدالت اداری قطعی است
کرده است:


در اثر تجدیدنظر خواهی اداره برق از رأی مذکور، شعبه ۱ تشخیص دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره ۲۹۶-۲۰/۹/۱۳۸۹ با استدلال زیر رأی مذکور را نقض می کند:
نظر به اینکه اولا: مستند شاکی و آراء صادره با توجه به ضوابط بند ۵ مصوبه ۱۴۲۵۳۷/۲۰۰-۲۴/۱۲/۱۳۸۸ معاونت توسعه و مدیریت سرمایه انسانی رئیس جمهوری می باشد که مورد تصویب معاونت مذکور واقع نشده است


نظر به اینکه اولا: بند ۲۴ ماده ۵۵ قانون شهرداریها صرفا استفاده از اماکن مسکونی را برای محل دفترخانه اسناد رسمی تجویز نموده است و این موضوع به سایر امور اداری و خدماتی به ویژه تعیین بهای اشتراک مصرفی بابت تعرفه برق تسری ندارد
ثانیا: صندوق بدون توجه به این امر از اول سال ۱۳۹۱ اقدام به برقراری مزایای ویژه ارزشیابی در احکام کارگزینی نموده


ثانیا: محاسبه بهای برق بر اساس تعرفه خانگی وفق بند ۱۶/۴ آیین نامه تکمیلی تعرفه های برق مخصوص اماکن است که برای سکونت افراد و خانواده ها مهیا شده است در حالی که از محل دفترخانه اسناد رسمی، استفاده مسکونی نمی گردد
ثالثا: اقدام صندوق مورد اعتراض و ایراد دیوان محاسبات قرار گرفته


ثالثا: طبق آیین نامه فوق بهای برق مصرفی دفترخانه های اسناد رسمی برابر تعرفه تجاری محاسبه نمی شود بلکه مشمول تعرفه سایر مصارف است از طرفی متعاقبا هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه ۷-۱۶/۱/۱۳۸۸ آیین نامه مورد اشاره را مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات تشخیص
رابعا: بر این اساس احکام کارگزینی شاکی اصلاح شده علیهذا دادنامه های شماره ۸۳۹-۲۰/۱۱/۱۳۹۳ و ۴۳۷-۲۵/۸/۱۳۹۲ شعبه ۴۱ بدوی و تجدیدنظر که بدون رعایت و موضوع مذکور صادر گردیده مخدوش و به استناد و اختیار حاصله از مادتین ۷۱ و ۷۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری ضمن نقض دادنامه های مذکور حکم به رد شکایت صادر و اعلام می گردد


نداده است که با وصف مذکور چون الزام اداره مشتکی عنه به تعیین تعرفه برق مصرفی خانگی برای دفترخانه اسناد رسمی شماره ۱۱۱ تهران در دادنامه ۸۳۶-۲۳/۴/۱۳۸۷ شعبه ۱۲ دیوان عدالت اداری محمل قانونی نداشته است لذا هیأت شعبه با پذیرش اعمال ماده ۱۶ قانون دیوان عدالت اداری ضمن نقض دادنامه مزبور حکم به رد شکایت مطروحه در پرونده کلاسه ۸۷/۱۲/۱۱ شعبه یاد شده را صادر و اعلام می نماید
رأی صادره طبق ماده ۳ قانون مذکور قطعی است


این رأی قطعی است
شعبه ۸ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۴۲۹- ۲۵/۸/۱۳۹۳ به شرح ذیل رأی مذکور شعبه ۴۱ دیوان عدالت اداری مربوط به خانم اعظم وثوقی را نقض کرده است


ج: شعبه ۱۱ دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۸۸۰۹۹۸۰۹۰۰۰۳۱۸۶۲ با موضوع دادخواست آقای علی توسلی به طرفیت شرکت برق ایذه، شرکت برق استان خوزستان و به خواسته تبدیل برق مصرفی دفترخانه از تجاری و سایر مصرف به خانگی به موجب دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۱۱۰۲۹۷۷-۲۲/۱۲/۱۳۹۱ به شرح ذیل به انشاء رأی مبادرت کرده است:
نظر به اینکه مواد استنادی از قانون برنامه پنجم توسعه ناظر بر آتیه بوده و عطف بماسبق نخواهد شد و نافی حقوق مکتسبه مستخدمین نمی باشند بنابراین از سوی تجدیدنظر خواه ایرادی موثر، به طوری که اساس رأی معترض عنه را مخدوش نماید ابراز نشده و در رسیدگی به پرونده و صدور رأی اقدام مغایر موازین قانونی که موجبات فسخ رأی بدوی را فراهم آورد مشهود نیست لذا به استناد ماده فوق الذکر ضمن رد تجدیدنظر خواهی دادنامه شماره ۸۴۰-۱۶/۱۱/۱۳۹۲ تایید می گردد


با توجه به مدارک ابرازی نظر به اینکه موضوع تبصره ذیل بند ۲۴ ماده ۵۵ قانون شهرداری امر خاص بوده و مربوط به استفاده از ساختمانهای با کاربری مسکونی توسط مشاغل خاص و تصریح شده در قانون را دارد و طرف شکایت به نوع استفاده و واقعیت امرتوجه دارد نه کاربری تعیین شده توسط مراجع ذیصلاح و در مدارک و قبوض ارائه شده در خصوص ملک مورد ادعای شاکی، سایر مصارف قید گردیده است نه تجاری لذا شعبه مستندا به مواد ۷ و ۱۳ و ۱۴ و ۲۲ قانون دیوان عدالت اداری حکم به رد شکایت صادر و اعلام می نماید
رأی صادره قطعی است


رای صادره قطعی است
آراء شعبه ۴۱ دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه های ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۴۱۰۰۸۳۸، ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۴۱۰۰۸۳۴، ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۴۱۰۰۸۴۱، ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۴۱۰۰۸۳۳ و ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۴۱۰۰۸۳۵ همگی مورخ ۲۰/۱۱/۱۳۹۲ به موجب دادنامه های شماره ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۴۳۳،


هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ ۲۶/۲/۱۳۹۶ با حضور رئیس و معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است
۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۴۳۲، ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۴۳۱، ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۴۳۰ و ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۴۳۵ مورخ ۲۵/۸/۱۳۹۳ شعبه ۸ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری عینا تایید شده است
 
ب: شعبه ۹ دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۹۱۰۹۹۸۰۹۵۸۰۰۳۶۲۴ با موضوع دادخواست آقای حمید کاویانی به طرفیت صندوق ضمانت صادرات ایران (وابسته به وزارت صنعت، معدن و تجارت) و به خواسته امتیاز ارزشیابی به موجب دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۰۹۰۱۷۳۷-۹/۶/۱۳۹۲ به شرح ذیل به صدور رأی مبادرت کرده است:
 
نظر به اینکه اصل استحقاق شاکی به دریافت مزایای مورد مطالبه مورد انکار شاکی مشتکی عنه قرار نگرفته بلکه در مقطعی نیز پرداخت لیکن به دلیل عدم وجود اعتبار مجددا قطع گردیده است با عنایت به موجب رأی شماره ۳۹۲-۲۶/۹/۱۳۸۹ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری عدم وجود اعتبار مسقط حق مستخدم نمی باشد بدین لحاظ مستندا به مواد ۱ و ۲ و ۱۰ و ۸۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری حکم به ورود شکایت و الزام مشتکی عنه بر مزایای مورد خواسته صادر و اعلام می گردد
 
رأی صادره وفق ماده ۴۵ قانون دیوان ظرف مدت ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در شعبه تجدیدنظر دیوان می باشد
 
شعبه چهارم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۵۵۴۰۰۱۱۸-۲۹/۸/۱۳۹۲ به شرح ذیل رأی مذکور شعبه ۹ دیوان عدالت اداری را نقض کرده است:
 
تجدیدنظر خواه دلیلی مبنی بر خلاف مقررات بودن رأی شعبه بدوی ابراز نداشته است و چون رأی معترض عنه منطبق با مقررات و آیین دادرسی صادر شده است و ایراد و اعتراض که موجب نقض رأی باشد ملحوظ نظر قرار نگرفت لذا مستندا به ماده ۷۱ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری ضمن رد تجدیدنظر خواهی رأی شعبه بدوی به شماره ۱۷۳۷-۹/۶/۱۳۹۲ عینا تایید می گردد
 
رأی صادره قطعی است
 
ج: شعبه ۱۳ دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۹۱۰۹۹۸۰۹۵۸۰۰۳۹۷۸ با موضوع
 
دادخواست خانم آزاده ضیائی تهران به طرفیت صندوق ضمانت صادرات ایران (وابسته به وزارت صنعت، معدن و تجارت) و به خواسته الزام صندوق به برقراری مجدد ارزشیابی سالانه از ابتدای سال ۱۳۹۱ و اجرای دستورالعمل ارزشیابی از سال ۱۳۸۵ الی ۱۳۹۰ به موجب دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۱۳۰۱۵۶۳-۸/۷/۱۳۹۲ به شرح ذیل به صدور رأی مبادرت کرده است:
 
به لحاظ اینکه امتیازات ارزشیابی اعمال جزء حقوق مکتسبه شاکیه بوده حذف آن نمی تواند منطبق بر مقررات قانونی باشد با توجه به مراتب مذکور شکایت شاکیه وارد تشخیص و حکم بر الزام مشتکی عنه به اجابت خواسته شاکیه مبنی بر اجرای دستورالعمل ارزشیابی از سال ۱۳۸۵ الی ۱۳۹۰ و برقراری ارزشیابی سال ۱۳۹۱ در حکم کارگزینی صادر و اعلام می نماید
 
رأی صادره ظرف ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ قابل اعتراض در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد
 
شعبه ۱ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۵۶۰۰۵۳۷-۲۸/۱۲/۱۳۹۲ به شرح ذیل رأی مذکور شعبه ۱۳ دیوان را نقض کرده است:
 
نظر به اینکه تجدیدنظر خواه ایراد و اعتراض موثری که زمینه نقض رأی معترض عنه را فراهم کند ارائه نکرده و شعبه رسیدگی کننده مقررات شکلی و ماهوی را در صدور رأی مراعات نموده است و با عنایت به اینکه ممنوعیت مقرر در ماده ۲۵ قانون برنامه پنجم ناظر به تصویب نامه ها و بخشنامه هایی است که بعد از سال ۱۳۹۰ تصویب می گردد و ماده ۲۴ قانون یاد شده نیز دلالت بر محدودیت طرح و تصویب و اجرای مصوباتی که بار مالی را نیز در زمان اجرای قانون برنامه پنجم دارد و لذا نسبت به مصوباتی که قبل از لازم الاجرا شدن قانون مذکور تصویب و منتهی به ایجاد حق مکتسب برای اشخاص گردیده تسری پیدا نمی کند علیهذا ضمن رد تجدیدنظر خواهی با استناد به ماده ۷۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری رأی معترض عنه عینا تایید می گردد
 
رأی صادره قطعی است
 
د- شعبه ۲۷ دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۹۱۰۹۹۸۰۹۵۸۰۰۴۵۱۵ با موضوع دادخواست آقای شهرام خلیلی نجفی به طرفیت صندوق ضمانت صادرات ایران (وابسته به وزارت صنعت، معدن و تجارت) و به خواسته الزام صندوق به برقراری مجدد ارزشیابی سالانه از ابتدای سال ۱۳۹۱ دستورالعمل ارزشیابی از سال ۱۳۸۵ الی ۱۳۹۰ به موجب دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۲۷۰۱۵۷۸-۲۹/۷/۱۳۹۲ به شرح ذیل به صدور رأی مبادرت کرده است:
 
نظر به اینکه حسب اذعان خوانده در لایحه ارسالی خواسته شاکی مقرون به صحت اعلام واستحقاق نامبرده (شاکی) به دریافت موضوع خواسته مورد تایید قرار گرفته و تنها موردی که برای علت عدم پرداخت حقوق مکتسبه شاکی عدم تخصیص اعتبار را عنوان نموده بنا به مراتب فوق و با توجه به این مطلب که عدم تخصیص اعتبار موجب سلب حقوق متعلقه نمی تواند باشد شکایت مطروحه وارد تشخیص و مستندا به ماده ۱۰ و ۶۵ از قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری حکم به ورود شکایت و الزام خوانده به اجابت خواسته شاکی به شرح دادخواست صادر می نماید
 
رأی صادره ظرف ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر خواهی در شعب تجدیدنظر دیوان می باشد
 
رأی مذکور به موجب رأی شماره ۹۳۰۹۹۷۰۹۵۵۸۰۰۴۲۸-۲۵/۸/۱۳۹۳ شعبه ۸ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری عینا تایید شده است
 
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ ۳۰/۳/۱۳۹۶ با حضور رئیس و معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است


== رأی هیأت عمومی ==
== رأی هیأت عمومی ==


الف- تعارض در آراء محرز است
الف: تعارض در آراء محرز است


ب- نظر به اینکه اولا: حکم مقرر در ذیل تبصره بند ۲۴ ماده ۵۵ قانون شهرداری، استفاده از اماکن مسکونی توسط مالک برای محل دفترخانه اسناد رسمی را تجویز کرده است و این موضوع به سایر امور اداری و خدماتی به ویژه تعیین بهای اشتراک مصرفی بابت تعرفه برق تسری ندارد
ب: نظر به اینکه به موجب ماده ۱۲۷ قانون مدیریت خدمات کشوری کلیه قوانین و مقررات عام و خاص مغایر این قانون به استناد قانون بازنشستگی پیش از موعد کارکنان دولت از تاریخ لازم الاجرا شدن این قانون لغو شده است و مطابق قسمت ب-۱ بند ۱۱ قانون بودجه سال ۱۳۸۷ کل کشور تاریخ اجرای فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری ۱/۱/۱۳۸۸ تعیین شده است بنابراین اعمال امتیاز ارزشیابی سالانه در زمان حاکمیت فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری بر مبنای دستورالعمل ارزشیابی کارمندان صنعت بیمه موضوع تبصره ماده ۲۴ آیین نامه استخدامی مشترک شرکتهای بیمه و بیمه مرکزی ایران مصوب ۴/۱۲/۱۳۸۱ هیأت وزیران منطبق با قانون نیست


ثانیا: محاسبه بهای برق بر اساس تعرفه خانگی وفق بند ۱۶/۴ آیین نامه تکمیلی تعرفه های برق مخصوص اماکنی است که برای سکونت افراد و خانواده آنها مهیا شده است، در حالی که از محل دفترخانه اسناد رسمی استفاده مسکونی نمی شود و چون در پرونده های موضوع تعارض میزان مصرف دفاتر اسناد رسمی به ماخذ تجاری محسوب نشده بلکه بر مبنای سایر مصارف تعیین شده است، بنابراین آراء صادر شده بر رد شکایت به شرح مندرج در گردش کار صحیح و موافق مقررات تشخیص می شود
با توجه به مراتب آراء شعب دیوان عدالت اداری به شرح مندرج در گردش کار که برای ایام بعد از اجرایی شدن فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری اعمال دستورالعمل ارزشیابی مذکور را موجه و منطبق با قانون ندانسته و شکایت شاکیان را غیر وارد تشخیص داده است صحیح و منطبق با قانون می باشد


این رأی به استناد بند ۲ ماده ۱۲ و ماده ۱۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است
این رأی به استناد بند ۲ ماده ۱۲ و ماده ۸۸ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲ برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است


محمدکاظم بهرامی
محمدکاظم بهرامی
خط ۶۲: خط ۹۸:




کدمنبع: 9416
کدمنبع: 9467
[[رده:آراء هیات عمومی دیوان عدالت اداری سال ۱۳۹۶]]
[[رده:آراء هیات عمومی دیوان عدالت اداری سال ۱۳۹۶]]
۱۰۱٬۸۷۴

ویرایش

منوی ناوبری