۲۱۹
ویرایش
ماده ۳ قانون تامین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ابرابزار
(افزودن رویه قضایی) |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۳ قانون تامین اجتماعی''': | '''ماده ۳ قانون تامین اجتماعی''': تأمین اجتماعی موضوع این قانون شامل موارد زیر می‌باشد: | ||
الف - حوادث و | الف - حوادث و بیماریها. | ||
ب - | ب - بارداری. | ||
ج - غرامت دستمزد. | ج - غرامت دستمزد. | ||
د ـ از | د ـ از کار افتادگی. | ||
هـ- | هـ- بازنشستگی. | ||
و - مرگ. | و - مرگ. | ||
تبصره۱ - مشمولین این قانون از کمکهای ازدواج و عائله مندی طبق مقررات مربوط برخوردار خواهند شد. | |||
تبصره | تبصره ۲ - ملاک تشخیص سن برای برخورداری از مزایای قانون تأمین اجتماعی، شناسنامه‌ای است که در بدو بیمه شدن به سازمان تأمین اجتماعی ارائه شده یا می‌شود و هرگونه تغییراتی که پس از آن در شناسنامه به عمل آید برای سازمان یاد شده معتبر نخواهد بود. افراد تحت تکفل بیمه شده نیز مشمول این حکم خواهند بود. | ||
== مطالعات تطبیقی == | == مطالعات تطبیقی == | ||
مساعدت به افراد در قالب [[کمک هزینه ازدواج و عائله مندی]] برای نخستین بار در کشورهای اروپایی مورد توجه قرار گرفت و در سایر نقاط جهان گسترش یافت. در این زمینه کشور زلاندنو را به عنوان کشور پیش گام | مساعدت به افراد در قالب [[کمک هزینه ازدواج و عائله مندی]] برای نخستین بار در کشورهای اروپایی مورد توجه قرار گرفت و در سایر نقاط جهان گسترش یافت. در این زمینه کشور زلاندنو را به عنوان کشور پیش گام می‌توان معرفی کرد که در خصوص ازدواج و عائله مندی برای نخستین بار، مقررات قانونی وضع و اعمال نموده‌است. در آغاز این قبیل مساعدتها به افراد جامعه ابتدا مختص خانواده‌های کم‌بضاعت بود لیکن به تدریج همه خانواده‌ها و زوج‌هایی که به تازگی ازدواج کرده‌اند در چتر حمایتی قرار گرفتند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تأمین اجتماعی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=آیدین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4597720|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=مجتهدی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
طبق مقررات قانون استخدام کشوری و سایر مقررات مربوطه در بخش دولتی مستخدمین مشمول در ایام بیماری از مرخصی استعلاجی همراه با دریافت حقوق از سازمان متبوع استفاده | طبق مقررات قانون استخدام کشوری و سایر مقررات مربوطه در بخش دولتی مستخدمین مشمول در ایام بیماری از مرخصی استعلاجی همراه با دریافت حقوق از سازمان متبوع استفاده می‌کنند. اما در مورد مشمولین قانون کار و تامین اجتماعی افراد به هنگام بیماری و بارداری برای کارگران زن از کارفرما دستمزد دریافت نمی‌کنند بلکه توسط سازمان وجهی تحت با عنوان [[غرامت دستمزد]] به آنها پرداخت می‌شود. بدیهی است که حق بیمه شده در مدت بیماری مطابق قانون باید توسط کارفرما پرداخت شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تأمین اجتماعی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3599828|صفحه=|نام۱=کورش|نام خانوادگی۱=استوارسنگری|چاپ=3}}</ref> | ||
== رویه‌های قضایی == | == رویه‌های قضایی == | ||
* [[رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره تکلیف سازمان تأمین اجتماعی به بیمه نمودن مشمولان مقررات تأمین اجتماعی|رای شعبه دیوان عدالت اداری دربارهٔ تکلیف سازمان تأمین اجتماعی به بیمه نمودن مشمولان مقررات تأمین اجتماعی (شماره دادنامه۹۲۰۹۹۷۰۹۰۱۵۰۰۴۹۰)]] | |||
* [[رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره تکلیف سازمان تأمین اجتماعی به بیمه نمودن مشمولان مقررات تأمین اجتماعی|رای شعبه دیوان عدالت اداری | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مواد مرتبط با قانون | [[رده:مواد مرتبط با قانون تأمین اجتماعی]] | ||
[[رده:موارد مشمول خدمات تامین اجتماعی]] | [[رده:موارد مشمول خدمات تامین اجتماعی]] | ||