ماده ۱ قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۱ - [[نهادهای مالی فعال در بازار اوراق بهادار|نهادهای مالی]]: منظور نهادهای مالی فعال در بازار اوراق بهادارند که از آن جمله می توان به کارگزاران، کارگزاران/ معامله  گران، بازارگردانان، مشاوران سرمایه گذاری، موسسات رتبه بندی، صندوق های سرمایه گذاری، شرکتهای سرمایه گذاری، شرکتهای پردازش اطلاعات مالی، شرکتهای تامین سرمایه و صندوقهای بازنشستگی اشاره کرد.

۲۲ - [[شرکت مادر (هلدینگ)]]: شرکتی که با سرمایه گذاری در شرکت سرمایه پذیر جهت کسب انتفاع، آن قدر حق رای کسب می کند که برای کنترل عملیات شرکت، هیات مدیره را انتخاب کند و یا در انتخاب اعضای هیات مدیره موثر باشد.

۲۳ - [[ارزش یاب]]: [[کارشناس مالی]] است که دارایی ها و [[اوراق بهادار]] موضوع این [[قانون]] را مورد ارزشیابی قرار دهد.

۲۴ - [[اوراق بهادار]]: هر نوع ورقه یا مستندی است که متضمن حقوق مالی قابل نقل و انتقال برای مالک [[عین]] و یا [[منفعت]] آن باشد. شورا، اوراق بهادار قابل معامله را تعیین و اعلام خواهد کرد. مفهوم ابزار مالی و اوراق بهادار در متن این قانون، معادل هم در نظر گرفته شده است.

۲۵ - [[انتشار]]: انتشار عبارت است از صدور اوراق بهادار برای عرضه عمومی.

۲۶ - [[عرضه عمومی]]: عرضه اوراق بهادار منتشره به عموم جهت فروش.

۲۷ - [[عرضه خصوصی]]: فروش مستقیم اوراق بهادار توسط ناشر به سرمایه گذاران نهادی است.

۲۸ - [[پذیره نویسی]]: فرآیند خرید اوراق بهادار از ناشر و یا [[نماینده قانونی]] آن و تعهد پرداخت [[وجه]] کامل آن طبق قرارداد.

۳۰ - [[اعلامیه پذیره نویسی]]: اعلامیه ای است که از طریق آن، اطلاعات مربوط به ناشر و اوراق بهادار قابل پذیره نویسی در اختیار عموم قرار می گیرد.

۳۱ - [[بیانیه ثبت]]: مجموعه فرمها، اطلاعات و اسناد و مدارکی است که در مرحله تقاضای [[ثبت شرکت]]، به سازمان داده می شود.

۳۲ - [[اطلاعات نهانی]]: هرگونه اطلاعات افشاء نشده برای عموم که به طور مستقیم و یا غیرمستقیم به اوراق بهادار، معاملات یا ناشر آن مربوط می شود و در صورت انتشار بر قیمت و یا تصمیم سرمایه گذاران برای معامله اوراق بهادار مربوط تاثیر می گذارد.

۳۳ - [[سبد]]: مجموعه دارایی های مالی است که از محل وجوه [[سرمایه گذاران]] خریداری می شود.