رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره دادگاه صالح در دعوای مطالبه وجه ناشی از انجام قرار داد: تفاوت میان نسخه‌ها

" در خصوص دادخواست تقدیمی وکیل دادگستری خانم ل. ر. بوکالت از خواهان اقای م. ح. ر. فرزند غ. ب. یت خوانده اقای ع. ا. ر. فرزند غ. با وکالت بعدی وکیل دادگستری خانم س. ن. بخواسته الزام خوانده به پرداخت وجه علی الحساب مقوم به ۲۱۰۰۰۰۰۰۰ ریال با جلب نظر کارشناس به انضمام خسارت تاخیر تادیه و کلیه خسارات قانونی بشرح دادخواست تقدیمی ، نظر به اینکه اولا: خواهان دردادخواست تقدیمی محل اقامتگاه خوانده را * اعلام نموده ثانیا: دعوی مطرح شده از زمره دعاوی راجع به اموال غیر منقول نیست زیرا خواسته خواهان صرفا مطالبه وجه ناشی از انجام قرار داد است. ثالثا: دعوی مطروحه خروج موضوعی از [[ماده ۱۲ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۱۲ قانون ایین دادرسی مدنی]] دارد. چرا که عین مال غیر منقول موضوع خواسته خواهان نیست تا دادگاه محل وقوع مال غیر منقول صالح به رسیدگی باشد. درحالی که مستفاد از ماده سابق البیان صرفا دعاوی راجع به عین اموال غیر منقول از قبیل مزاحمت و ممانعت از حق و تصرف عدوانی در دادگاهی اقامه می شود. که مال غیر منقول در حوزه ان واقع است. لذا نظر به مراتب مذکور این دادگاه خودرا صالح به رسیدگی ندانسته ومستندا به مواد ۱۱ و ۲۷ قانون ایین دادرسی مدنی ضمن نفی صلاحیت از خود قرار عدم صلاحیت به صلاحیت و شایستگی محاکم عمومی حقوقی * صادر واعلام میدارد. "