عسر و حرج: تفاوت میان نسخه‌ها

ترکیب دو کلمه '''عسر و حرج''' به معنای تنگنا و فشار است. در فقه و حقوق منظور از عسر و حرج آن است که هرگاه [[تکلیف|تکلیفی]] دشوار و مشقت‌بار باشد، آن تکلیف ساقط می‌شود. ملاک دشواری از نظر فقها آن است که انجام تکلیف عادتاً قابل تحمل نباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=راهنمای نگارش حقوقی (دعاوی راجع به خانواده)|ترجمه=|جلد=|سال=1395|ناشر=آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6658360|صفحه=|نام۱=جعفر|نام خانوادگی۱=اخترنیا|چاپ=2}}</ref>

در صورتی که دوام زوجیت موجب عسر و حرج زوجه باشد به نحوی که ادامهٔ زندگی برای زوجه با مشقت همراه شود و تحمل آن مشکل باشد، وی می‌تواند به حاکم شرع مراجعه و تقاضای طلاق کند و چنانچه عسر و حرج مذکور در محکمه ثابت شود، دادگاه می‌تواند زوج را اجبار به طلاق نماید و در صورتی که اجبار میسر نباشد زوجه به اذن حاکم شرع طلاق داده می‌شود. برخی از مصادیق عسر و حرج نیز توسط قانون گذار در ماده [[ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی|۱۱۳۰]] قانون مدنی ذکر گردیده‌است.

همچنین باید توجه داشت در صورتی که به علت تنفر زوجه بخشی از مهریه به زوج بذل گردد و میزان بذل مهریه نیز ناچیز باشد؛ تنفر زوجه احراز نشده و دعوی طلاق از ناحیه وی محکوم به بطلان است.<ref>[[رای دادگاه درباره اثر میزان بذل مهریه در احراز عسر و حرج (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۰۲۰۱۱۱۲)]]</ref>

'''احراز عسروحرج براساس تحقیقات دادگاه'''

در مواردی که [[زوج]]، [[زوجه]] را مورد [[ضرب]] و شتم قراردهد لکن بنا به دلایلی مانند [[رضایت]] زوجه منجر به صدور [[حکم]] محکومیت برای زوج نشود، اگر وجود خوف و [[ضرر]] بدنی زوجه بر اساس تحقیقات [[دادگاه]] احراز شود، می‌تواند موجب [[اثبات]] عسر و حرج زوجه گردد.<ref>[[رای دادگاه درباره احراز عسروحرج براساس تحقیقات دادگاه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۲۰۱۴۶۷)]]</ref>

* [[ماده ۲۲۹ قانون مدنی]]

* [[ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی]]