۲۱٬۴۴۸
ویرایش
MYaghoubiN (بحث | مشارکتها) (اضافه کردن نظریه مشورتی اصلاح شده در رویه های قضایی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری''' (اصلاحی ۲۴/۰۳/۱۳۹۴): انجام هر گونه [[تعقیب]] و [[تحقیقات مقدماتی|تحقیق]] در [[جرائم منافی عفت]] ممنوع است و پرسش از هیچ فردی در این خصوص مجاز نیست، مگر در مواردی که جرم در مرئی و منظر عام واقع شده یا دارای [[شاکی خصوصی|شاکی]] یا به [[عنف]] یا [[جرایم سازمان یافته|سازمان یافته]] باشد که در این صورت، تعقیب و تحقیق فقط در محدوده [[شکایت]] یا [[جرم مشهود|اوضاع و احوال مشهود]] توسط [[مقام قضایی|مقام قضائی]] انجام میشود. | {{مواد مرتبط با بازپرس}}'''ماده ۱۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری''' (اصلاحی ۲۴/۰۳/۱۳۹۴): انجام هر گونه [[تعقیب]] و [[تحقیقات مقدماتی|تحقیق]] در [[جرائم منافی عفت]] ممنوع است و پرسش از هیچ فردی در این خصوص مجاز نیست، مگر در مواردی که جرم در مرئی و منظر عام واقع شده یا دارای [[شاکی خصوصی|شاکی]] یا به [[عنف]] یا [[جرایم سازمان یافته|سازمان یافته]] باشد که در این صورت، تعقیب و تحقیق فقط در محدوده [[شکایت]] یا [[جرم مشهود|اوضاع و احوال مشهود]] توسط [[مقام قضایی|مقام قضائی]] انجام میشود. | ||
تبصره ۱ (اصلاحی ۲۴/۰۳/۱۳۹۴) - در جرائم منافی عفت هر گاه شاکی وجود نداشته باشد و متهم بدواً قصد [[اقرار]] داشته باشد، قاضی وی را توصیه به پوشاندن جرم و عدم اقرار میکند. | تبصره ۱ (اصلاحی ۲۴/۰۳/۱۳۹۴) - در جرائم منافی عفت هر گاه شاکی وجود نداشته باشد و متهم بدواً قصد [[اقرار]] داشته باشد، قاضی وی را توصیه به پوشاندن جرم و عدم اقرار میکند. |