ماده ۱۲۸ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 128 قانون مجازات اسلامی را به ماده ۱۲۸ قانون مجازات اسلامی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
هرکس از فرد نابالغ به ‌عنوان وسیله ارتکاب جرم مستند به خود استفاده نماید به حداکثر مجازات قانونی همان جرم محکوم می‌ گردد. همچنین هر کس در رفتار مجرمانه فرد نابالغی معاونت کند به حداکثر مجازات معاونت در آن جرم محکوم می ‌شود.
هرکس از فرد نابالغ به ‌عنوان وسیله ارتکاب جرم مستند به خود استفاده نماید به حداکثر مجازات قانونی همان جرم محکوم می‌ گردد. همچنین هر کس در رفتار مجرمانه فرد نابالغی معاونت کند به حداکثر مجازات معاونت در آن جرم محکوم می ‌شود.


== توضیح واژگان ==
== نکات توصیفی تفسیری دکترین ==
منظور از نابالغ در این ماده اعم از صغیر ممیز و غیر ممیز است.
در فرض اول ماده شخصی از نابالغ برای ارتکاب جرم سوء استفاده نموده است بنابراین با توجه به عدم [[مسئولیت کیفری]] نابالغ به حداکثر مجازات جرم ارتکابی محکوم میشود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1399|ناشر=مساوات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6228736|صفحه=|نام۱=نورمحمد|نام خانوادگی۱=صبری|چاپ=1}}</ref>در واقع چنین فردی مباشر معنوی است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4148112|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=1}}</ref>در فرض دوم شخصی به طریقی ارتکاب جرم را برای نابالغ تسهیل میکند و یا وسایل ارتکاب جرم را در اختیارش قرار میدهد بنابراین به حداکثر مجازات [[معاونت در جرم|معاون]] محکوم میشود. معاونت در اینجا منصرف از تحریک و ترغیب نابالغ به ارتکاب جرم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1399|ناشر=مساوات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6228736|صفحه=|نام۱=نورمحمد|نام خانوادگی۱=صبری|چاپ=1}}</ref>در حقیقت حکم این ماده ناظر به قاعده جمع [[سبب جرم|سبب]] و [[مباشرجرم|مباشر]] است که اصل بر مسئولیت مباشر است مگر آنکه سبب قوی تر باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3821732|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>


== نکات توصیفی تفسیری دکترین ==
گفتنی است فرد نابالغ به [[صغیر ممیز]] و [[صغیر غیر ممیز|غیر ممیز]] تقسیم میشود و صغیر غیر ممیز به منزله ابزار ارتکاب جرم است پس مسئولیت متوجه شخص بالغ است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3821712|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>
در فرض اول ماده شخصی از نابالغ برای ارتکاب جرم سوء استفاده نموده است بنابراین با توجه به عدم مسئولیت کیفری نابالغ به حداکثر مجازات جرم ارتکابی محکوم میشود. در فرض دوم شخصی به طریقی ارتکاب جرم را برای نابالغ تسهیل میکند و یا وسایل ارتکاب جرم را در اختیارش قرار میدهد بنابراین به حداکثر مجازات معاون محکوم میشود. معاونت در اینجا منصرف از تحریک و ترغیب نابالغ به ارتکاب جرم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1399|ناشر=مساوات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6228736|صفحه=|نام۱=نورمحمد|نام خانوادگی۱=صبری|چاپ=1}}</ref>
 
== منابع ==
<references />

منوی ناوبری