منع از اشتغال به شغل: تفاوت میان نسخه‌ها

تعیین '''ممنوعیت از شغل برای متهم''' به عنوان یکی از [[مجازات تکمیلی|مجازات‌های تکمیلی]] [[ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی|ماده ۲۳]] به جهت [[پیشگیری از ارتکاب جرم]] یا [[تکرار جرم|تکرار آن]] قابل اعمال است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3626744|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> بنابراین ضروری است که ارتکاب [[جرم]] به دلیل اشتغال به شغل یا [[حرفه]] معین باشد یا شغل مورد نظر، ارتکاب جرم مذکور را تسهیل نموده باشد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4950644|صفحه=|نام۱=محمدابراهیم|نام خانوادگی۱=شمس ناتری|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=کلانتری|نام۳=زینب|نام خانوادگی۳=ریاضت|نام۴=ابراهیم|نام خانوادگی۴=زارع|چاپ=2}}</ref> به عنوان مثال اگر شغل شخصی فروش لباس‌های زنانه است و این شغل زمینه [[قوادی]] را برای او فراهم کرده، باید از این شغل منع شود.