ماده ۱۰۳۶ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۰۳۶ قانون مدنی:''' (منسوخه ۱۳۷۰٫۰۸٫۱۴) اگر یکی از [[نامزد]]ها وصلت منظور را بدون علت موجهی بهم بزند در حالی که طرف مقابل یا [[ابوین]] او یا [[شخص|اشخاص]] دیگر به اعتماد وقوع [[نکاح|ازدواج]] [[مغرور]] شده و مخارجی کرده باشند طرفی که وصلت را بهم زده‌است باید از عهده [[خسارت|خسارات]] وارده برآید ولی خسارات مزبور فقط مربوط بمخارج [[متعارف|متعارفه]] خواهد بود.

 

[[ماده ۱۰۳۶ قانون مدنی]]، حکمی معادل حکم ماده ۹۲ قانون مدنی سوئیس داشته‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره متوسط حقوق مدنی (حقوق خانواده)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=145168|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>

 

برای مثال اگر یکی از نامزدها از رویی هوی و هوس به شخص دیگری دل ببندد و نامزدی را برهم زند، مسئول جبران خسارت است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فریبکاری و آثار آن (قاعده غرور) در حقوق مدنی ایران و فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=میزان و دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1465096|صفحه=|نام۱=محسن|نام خانوادگی۱=صفری|چاپ=1}}</ref>