۲٬۹۰۲
ویرایش
ماده ۲۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 290 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۲۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
نیابت: در لغت به معنی جانشین شدن می‌باشد و در اصطلاح عملی حقوقی است که شخص به دیگری اختیار می‌دهد که به نام و برای او اعمالی را انجام و نتیجه حاصله را اعلام نماید. | نیابت: در لغت به معنی جانشین شدن می‌باشد و در اصطلاح عملی حقوقی است که شخص به دیگری اختیار می‌دهد که به نام و برای او اعمالی را انجام و نتیجه حاصله را اعلام نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2137876|صفحه=|نام۱=فهیمه|نام خانوادگی۱=ملک زاده|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1952836|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=11}}</ref> | ||
نیابت قضایی: «اعطای نمایندگی از طرف یک مرجع قضایی به مرجع قضایی دیگر به منظور تحقیق از متهم یا مطلع، جمع‌آوری اسناد و مدارک، انجام کارشناسی، توقیف متهم و ارسال کلیه اسناد جدید التحصیل به مرجع درخواست کننده» را نیابت قضایی گویند. | نیابت قضایی: «اعطای نمایندگی از طرف یک مرجع قضایی به مرجع قضایی دیگر به منظور تحقیق از متهم یا مطلع، جمع‌آوری اسناد و مدارک، انجام کارشناسی، توقیف متهم و ارسال کلیه اسناد جدید التحصیل به مرجع درخواست کننده» را نیابت قضایی گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله پژوهش های حقوقی شماره 15 نیم سال اول 1388|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=822716|صفحه=|نام۱=موسسه مطالعات|پژوهش های حقوقی شهر دانش|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
مفاد این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته اما در قانون آیین دادرسی سال ۱۳۱۸ ضمن ماده ۴۷۰ در مورد مصادیقی از نیابت بحث شده‌است . | مفاد این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته اما در قانون آیین دادرسی سال ۱۳۱۸ ضمن ماده ۴۷۰ در مورد مصادیقی از نیابت بحث شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2798428|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
شکل‌گیری نیابت قضایی با هدف کمک گرفتن یک دادگاه از دادگاه دیگر جهت تحقیقات لازم در حوزه قضایی دادگاه پذیرنده نیابت می‌باشد. | شکل‌گیری نیابت قضایی با هدف کمک گرفتن یک دادگاه از دادگاه دیگر جهت تحقیقات لازم در حوزه قضایی دادگاه پذیرنده نیابت می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=573296|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | ||
در نیابت قضایی داگاه نیابت دهنده چهارچوب موضوع نیابت را تعیین کرده و همراه با اسناد و مدارک به دادگاه نیابت گیرنده ارسال می‌نماید، دادگاه نیابت گیرنده در حدود موضوع مشخص شده و با همان ترتیبات قانونی که برای دادگاه نیابت دهنده در قانون مشخص شده‌است موضوع نیابت را اجرا می‌نماید. در این ماده دادگاه نیابت گیرنده دادگاه صلاحیت دار محل نیابت معرفی شده‌است که منظور از آن دادگاه هم عرض با دادگاه اصلی یا دادگاه تالی می‌باشد (مثال: دادگاه تجدید نظر می‌تواند به دادگاه تجدیدنظر حوزه دیگر یا دادگاه عمومی ان حوزه نیابت دهد). | در نیابت قضایی داگاه نیابت دهنده چهارچوب موضوع نیابت را تعیین کرده و همراه با اسناد و مدارک به دادگاه نیابت گیرنده ارسال می‌نماید، دادگاه نیابت گیرنده در حدود موضوع مشخص شده و با همان ترتیبات قانونی که برای دادگاه نیابت دهنده در قانون مشخص شده‌است موضوع نیابت را اجرا می‌نماید. در این ماده دادگاه نیابت گیرنده دادگاه صلاحیت دار محل نیابت معرفی شده‌است که منظور از آن دادگاه هم عرض با دادگاه اصلی یا دادگاه تالی می‌باشد (مثال: دادگاه تجدید نظر می‌تواند به دادگاه تجدیدنظر حوزه دیگر یا دادگاه عمومی ان حوزه نیابت دهد).<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560576|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> در نیابت قضایی وظایف و اختیارات قضایی دادگاه اصلی (مانند رسیدگی به دلایل و ..) قابل نیابت نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1337880|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=18}}</ref> و همچنین دادگاه نیابت گیرنده مکلف است مفاد نیابت را به‌طور کامل به انجام رساند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه های عمومی و انقلاب)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1180836|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=1}}</ref> | ||
در مورد شهرهای بزرگ که از چند مجتمع قضایی تشکیل شده‌اند نیازی به نیابت یک مجتمع به مجتمع دیگر نمی‌باشد مگر اینکه بر اساس مقررات قانونی هر مجتمع به حوزه قضایی تبدیل شده باشد. | در مورد شهرهای بزرگ که از چند مجتمع قضایی تشکیل شده‌اند نیازی به نیابت یک مجتمع به مجتمع دیگر نمی‌باشد مگر اینکه بر اساس مقررات قانونی هر مجتمع به حوزه قضایی تبدیل شده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=474540|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
در مورد این موضوع که ایا استماع شهادت قابل نیابت می‌باشد یا خیر باید گفت با توجه به این ماده در صورتی که استماع شهادت صراحتاً مورد نیابت واقع شده باشد استماع شهادت پذیرفته‌است. | در مورد این موضوع که ایا استماع شهادت قابل نیابت می‌باشد یا خیر باید گفت با توجه به این ماده در صورتی که استماع شهادت صراحتاً مورد نیابت واقع شده باشد استماع شهادت پذیرفته‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=تدریس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1640588|صفحه=|نام۱=عبدالرسول|نام خانوادگی۱=دیانی|چاپ=1}}</ref> نیابت قضایی را می‌توان به نیابت داخلی و نیابت بین‌المللی تقسیم نمود که نوع بین‌الملل آن بین محاکم دو کشور انجام می‌پذیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=573308|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | ||
نیابت قضایی را می‌توان به نیابت داخلی و نیابت بین‌المللی تقسیم نمود که نوع بین‌الملل آن بین محاکم دو کشور انجام می‌پذیرد | |||
== منابع: == | |||
{{پانویس}} | |||