ماده ۵۶۶ مکرر قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

هرکس نمونه تقلبی آثار فرهنگی- تاریخی اعم از ایرانی و خارجی را به جای اثر اصلی بسازد یا آن را به قصد عرضه، [[قاچاق]] یا فروش، معرفی، حمل یا نگهداری کند یا با آگاهی از تقلبی بودن اثر خریداری کند به حبس از نود و یک روز تا شش ماه و جزای نقدی معادل نصف ارزش اثر اصلی با اخذ نظر کارشناس از [[سازمان میراث فرهنگی]]، صنایع دستی و گردشگری محکوم می شود.  

تبصره 1- نمونه تقلبی به اشیائی اطلاق می گردد که در دوره معاصر ساخته شده و از حیث نقوش، خطوط، شکل، جنس، اندازه، حجم و وزن شبیه آثار فرهنگی- تاریخی اصیل بوده یا بدون آن که نمونه اصلی وجود داشته باشد به عنوان اثر فرهنگی- تاریخی اصیل معرفی شود و علامتی از سوی سازنده یا سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای تشخیص از اصل، بر روی آن حک نشده باشد.  

این جرم در قوانین پیشین، دارای سابقه نبوده است، تنها ماده ای که میتوان آن را مرتبط با این عنوان مجرمانه دانست ذیل [[ماده 121 قانون مجازات اسلامی مصوب 1362]] می باشد که فروش اشیای نوساخته به جای [[عتیقه]] را قابل مجازات دانسته است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل جرم ساختن نمونه تقلبی آثار فرهنگی تاریخی و جرایم وابسته|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=فصلنامه حقوق ، دوره 42، ش 4، 1391|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5112760|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=پوربافرانی|نام۲=حیدر|نام خانوادگی۲=منصوری|چاپ=}}</ref>

1- ساختن نمونه تقلبی آثار فرهنگی: [[عنصر مادی]] این جرم، ساختن نمونه تقلبی است و [[عنصر معنوی]] آن شامل [[سو نیت خاص]] «قصد تقلب یا ضرر رساندن به اشخاص» است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل جرم ساختن نمونه تقلبی آثار فرهنگی تاریخی و جرایم وابسته|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=فصلنامه حقوق ، دوره 42، ش 4، 1391|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5113028|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=پوربافرانی|نام۲=حیدر|نام خانوادگی۲=منصوری|چاپ=}}</ref>

2- معرفی، حمل یا نگهداری نمونه تقلبی: برای تحقق این جرم، مرتکب میتواند از هر وسیله ای اعم از آگهی های تلویزیونی، اینترنتی، منابع مکتوب یا شفاهی استفاده کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل جرم ساختن نمونه تقلبی آثار فرهنگی تاریخی و جرایم وابسته|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=فصلنامه حقوق ، دوره 42، ش 4، 1391|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5137380|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=پوربافرانی|نام۲=حیدر|نام خانوادگی۲=منصوری|چاپ=}}</ref> [[عنصر معنوی]] این جرم، علاوه بر [[سو نیت عام|سوء نیت عام]] یعنی علم به تقلبی بودن اثر تاریخی، سوء نیت خاص یعنی قصد عرضه، قاچاق یا فروش به جای نمونه اصلی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه قانون تعزیرات در نظم حقوقی کنونی مطابق با قانون مجازات اسلامی مصوب 1392|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5107840|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=بابالویی|چاپ=1}}</ref>  

3- خرید نمونه تقلبی: برای تحقق این جرم، کافی است مرتکب با علم به تقلبی بودن اثر تاریخی این آثار را خریداری کند، به عبارتی این جرم، بر خلاف دو مورد قبل فاقد [[سو نیت خاص]] و صرفا منوط به احراز سو نیت عام مرتکب است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل جرم ساختن نمونه تقلبی آثار فرهنگی تاریخی و جرایم وابسته|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=فصلنامه حقوق ، دوره 42، ش 4، 1391|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5137688|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=پوربافرانی|نام۲=حیدر|نام خانوادگی۲=منصوری|چاپ=}}</ref>