ماده ۱۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
*{{زیتونی|[[ماده ۱۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۱۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}  
*{{زیتونی|[[ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}  
==مواد مرتبط==
== مواد مرتبط ==
*[[ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی]]
خط ۲۴: خط ۲۴:
این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797560|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> لیکن در [[ماده ۳۳۸ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] پیش‌بینی شده بود که دادگاه باید از معطلی بی‌جهت طرفین جلوگیری نموده و در صورت احراز عدم سازش آنان را برای طرح دعوا ارشاد نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797556|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557532|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>  
این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797560|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> لیکن در [[ماده ۳۳۸ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] پیش‌بینی شده بود که دادگاه باید از معطلی بی‌جهت طرفین جلوگیری نموده و در صورت احراز عدم سازش آنان را برای طرح دعوا ارشاد نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797556|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557532|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>  


== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
== نکات تفسیری دکترین ==
این ماده در ادامه ماده قبل بوده و لذا بعد از استماع اظهارات طرفین و تشویق آنان به سازش در صورت عدم احراز سازش این ماده اعمال می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=457148|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> عده‌ای معتقدند عبارت «طرفین حاضر به سازش نیستند» ظهور در این دارد که در صورتی طرفین حاضر به سازش باشند اما امکان سازش نباشد، نمی‌توان این ماده را اعمال نمود اما با توجه به اینکه در هر حال سازش نباید موجب معطلی و بلاتکلیفی طرفین و دادگاه شود این ظهور اصولاً قابل اعتنا نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557540|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که، در صورتی که حضور [[شخص ثالث|شخص ثالثی]] برای سازش طرفین ضروری باشد، به نظر می‌رسد منعی برای تجدید جلسه به منظور حضور وی وجود نداشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557544|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>
این ماده در ادامه ماده قبل بوده و لذا بعد از استماع اظهارات طرفین و تشویق آنان به سازش در صورت عدم احراز سازش این ماده اعمال می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=457148|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> عده‌ای معتقدند عبارت «طرفین حاضر به سازش نیستند» ظهور در این دارد که در صورتی طرفین حاضر به سازش باشند اما امکان سازش نباشد، نمی‌توان این ماده را اعمال نمود اما با توجه به اینکه در هر حال سازش نباید موجب معطلی و بلاتکلیفی طرفین و دادگاه شود این ظهور اصولاً قابل اعتنا نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557540|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که، در صورتی که حضور [[شخص ثالث|شخص ثالثی]] برای سازش طرفین ضروری باشد، به نظر می‌رسد منعی برای تجدید جلسه به منظور حضور وی وجود نداشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557544|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# دادگاه باید احراز کند که طرفین حاضر به سازش نیستند.
# در صورت عدم تمایل به سازش، ارشاد طرفین برای طرح دعوا وظیفه دادگاه است.
# ارشاد برای طرح دعوا زمانی صورت می‌گیرد که تلاش برای سازش به نتیجه نرسیده باشد.
# ارشاد به معنای راهنمایی و هدایت طرفین به سوی مسیر قانونی مناسب برای طرح دعوا است.


== رویه های قضایی ==
== رویه های قضایی ==
* [[نظریه شماره 1309/95/7 مورخ 1395/06/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]
* [[نظریه شماره 1309/95/7 مورخ 1395/06/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]


خط ۳۴: خط ۴۱:
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}}
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}}
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]]
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]]
[[رده:دادرسی نخستین]]
[[رده:دادرسی نخستین]]

منوی ناوبری