ماده 237 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
== نکات توضیحی ==
== نکات توضیحی ==
در صورتی که وصی برای ادعای دیون متوفی تعیین شده باشد و شخصی مطابق ماده ۲۳۶ [[قانون امور حسبی]] مدعی طلبی از متوفی باشد باید دین را به طرفیت وصی و ورثه اثبات نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568840|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>
در صورتی که وصی برای ادعای دیون متوفی تعیین شده باشد و شخصی مطابق ماده ۲۳۶ [[قانون امور حسبی]] مدعی طلبی از متوفی باشد باید دین را به طرفیت وصی و ورثه اثبات نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568840|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# تعیین وصی برای ادای دیون متوفی ممکن است.
# اثبات دین متوفی باید به طرفیت وصی صورت گیرد.
# اثبات دین همچنین به طرفیت ورثه انجام می‌پذیرد.
# وصی و ورثه هر دو طرف پرونده در موارد ادای دیون متوفی هستند.


== منابع ==
== منابع ==

منوی ناوبری