۱۹۷٬۷۰۲
ویرایش
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
در صورتی که هر یک از طرفین با علم به عدم رعایت مقررات غیرآمره این قانون یا شرایط قابل عدول [[موافقتنامه داوری]]، [[داوری]] را ادامه دهد و ایراد خود را فوراً یا در [[مهلت|مهلتی]] که به این منظور تعیین شدهاست، اقامه نکند، چنین تلقی خواهد شد که از حق ایراد صرف نظر کردهاست. | در صورتی که هر یک از طرفین با علم به عدم رعایت مقررات غیرآمره این قانون یا شرایط قابل عدول [[موافقتنامه داوری]]، [[داوری]] را ادامه دهد و ایراد خود را فوراً یا در [[مهلت|مهلتی]] که به این منظور تعیین شدهاست، اقامه نکند، چنین تلقی خواهد شد که از حق ایراد صرف نظر کردهاست. | ||
* [[ماده ۴ قانون داوری تجاری بین المللی|مشاهده ماده قبلی]] | * [[ماده ۴ قانون داوری تجاری بین المللی|مشاهده ماده قبلی]] | ||
* [[ماده ۶ قانون داوری تجاری بین المللی|مشاهده ماده بعدی]] | * [[ماده ۶ قانون داوری تجاری بین المللی|مشاهده ماده بعدی]] | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۴ قانون داوری تجاری بین المللی]] | |||
* [[ماده ۶ قانون داوری تجاری بین المللی]] | |||
* [[ماده ۱ قانون داوری تجاری بینالمللی]] | * [[ماده ۱ قانون داوری تجاری بینالمللی]] | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
[[انصراف]]: انصراف عبارت است از قطع علاقه، استنکاف، دست برداشتن، رها کردن [[ادعا]]، صرفنظر کردن از [[حق]]، عدم بهرهگیری از امتیاز و [[حق تقدم]] یا هر فرصتی که [[شخص]] میتواند از کاستیها یا بینظمی یا از هر خطای دیگر بیشترین بهره را ببرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بینالمللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4624008|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref> همچنین، اینطور بیان شدهاست که انصراف با هر گونه رفتاری که بتوان از آن دست برداشتن از [[حق]] را استنباط کرد، تحقق مییابد. از جمله زمانی که کسی حق دارد انجام چیزی را بخواهد؛ لیکن از خواستن آن صرفنظر کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بینالمللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4624004|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref> | [[انصراف]]: انصراف عبارت است از قطع علاقه، استنکاف، دست برداشتن، رها کردن [[ادعا]]، صرفنظر کردن از [[حق]]، عدم بهرهگیری از امتیاز و [[حق تقدم]] یا هر فرصتی که [[شخص]] میتواند از کاستیها یا بینظمی یا از هر خطای دیگر بیشترین بهره را ببرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بینالمللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4624008|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref> همچنین، اینطور بیان شدهاست که انصراف با هر گونه رفتاری که بتوان از آن دست برداشتن از [[حق]] را استنباط کرد، تحقق مییابد. از جمله زمانی که کسی حق دارد انجام چیزی را بخواهد؛ لیکن از خواستن آن صرفنظر کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بینالمللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4624004|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref> | ||
[[موافقتنامه داوری]]: موافقتنامه داوری به معنای [[تعهد]] [[الزامآور]] طرفین برای ارجاع اختلافات خود به داوری است که صلاحیت [[دادگاه]]های دولتی را مستثنی میکند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بینالمللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بینالمللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5068728|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref> به عبارت دیگر، «موافقتنامه داوری در معنای اعم کلمه یک [[قرارداد]] است که نشاندهندهٔ [[تراضی]] و [[توافق]] طرفین به ارجاع اختلاف خود به داوری است».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری تجاری بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3487596|صفحه=|نام۱=عبدالحسین|نام خانوادگی۱=شیروی|چاپ=1}}</ref> | [[موافقتنامه داوری]]: موافقتنامه داوری به معنای [[تعهد]] [[الزامآور]] طرفین برای ارجاع اختلافات خود به داوری است که صلاحیت [[دادگاه]]های دولتی را مستثنی میکند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بینالمللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بینالمللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5068728|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref> به عبارت دیگر، «موافقتنامه داوری در معنای اعم کلمه یک [[قرارداد]] است که نشاندهندهٔ [[تراضی]] و [[توافق]] طرفین به ارجاع اختلاف خود به داوری است».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری تجاری بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3487596|صفحه=|نام۱=عبدالحسین|نام خانوادگی۱=شیروی|چاپ=1}}</ref> | ||
[[داوری]]: داوری در لغت به معنای [[قضاوت]]، حکمیت، محاکمه، حکومت و حکم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری تجاری بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3373260|صفحه=|نام۱=عبدالحسین|نام خانوادگی۱=شیروی|چاپ=1}}</ref> بند الف [[ماده ۱ قانون داوری تجاری بینالمللی]] بیان میدارد: «داوری» عبارت است از رفع اختلاف بین متداعیین در خارج از [[دادگاه]] به وسیله [[شخص]] یا اشخاص [[شخص حقیقی|حقیقی]] یا [[شخص حقوقی|حقوقی]] [[مرضیالطرفین]] یا انتصابی.<ref>ماده 1 قانون داوری تجاری بینالمللی</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مقدمه ای بر داوری تجاری ملی و بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=پژوهش شماره 41 پاییز 1385|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5291112|صفحه=|نام۱=محمدهادی|نام خانوادگی۱=دارایی|چاپ=}}</ref> برخی از حقوقدانان، داوری را به اختصار اینگونه تعریف کردهاند: «فصل خصومت توسط غیرقاضی و بدون رعایت تشریفات رسیدگی دعاوی».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری تجاری بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3373424|صفحه=|نام۱=عبدالحسین|نام خانوادگی۱=شیروی|چاپ=1}}</ref> | [[داوری]]: داوری در لغت به معنای [[قضاوت]]، حکمیت، محاکمه، حکومت و حکم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری تجاری بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3373260|صفحه=|نام۱=عبدالحسین|نام خانوادگی۱=شیروی|چاپ=1}}</ref> بند الف [[ماده ۱ قانون داوری تجاری بینالمللی]] بیان میدارد: «داوری» عبارت است از رفع اختلاف بین متداعیین در خارج از [[دادگاه]] به وسیله [[شخص]] یا اشخاص [[شخص حقیقی|حقیقی]] یا [[شخص حقوقی|حقوقی]] [[مرضیالطرفین]] یا انتصابی.<ref>ماده 1 قانون داوری تجاری بینالمللی</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مقدمه ای بر داوری تجاری ملی و بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=پژوهش شماره 41 پاییز 1385|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5291112|صفحه=|نام۱=محمدهادی|نام خانوادگی۱=دارایی|چاپ=}}</ref> برخی از حقوقدانان، داوری را به اختصار اینگونه تعریف کردهاند: «فصل خصومت توسط غیرقاضی و بدون رعایت تشریفات رسیدگی دعاوی».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری تجاری بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3373424|صفحه=|نام۱=عبدالحسین|نام خانوادگی۱=شیروی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
در مورد مادهٔ فوق، شایان ذکر است که سکوت به معنای قبول [[داوری]] و اطمینان از رعایت قواعد توسط [[داور]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق داوری و دعاوی مربوط به آن در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4034564|صفحه=|نام۱=عبداله|نام خانوادگی۱=خدابخشی|چاپ=1}}</ref> مستفاد از این ماده، [[انصراف]] از حق ایراد یا به عبارتی اسقاط ضمنی و تلویحی حق اعتراض در داوریهای تجاری بینالمللی، پذیرفته شدهاست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اعتراض به رأی داوری در داوریهای تجاری بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5173820|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=ایرانشاهی|چاپ=1}}</ref> نکتهٔ دیگر آن که، این ماده صرفاً ناظر بر [[قواعد غیرآمره]] است. چراکه، اساساً هر نوع توافق مخالفی با [[قواعد آمره]]، [[نظم عمومی]] و [[اخلاق حسنه]] [[باطل]] و بلااثر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بین المللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4624044|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref> | در مورد مادهٔ فوق، شایان ذکر است که سکوت به معنای قبول [[داوری]] و اطمینان از رعایت قواعد توسط [[داور]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق داوری و دعاوی مربوط به آن در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4034564|صفحه=|نام۱=عبداله|نام خانوادگی۱=خدابخشی|چاپ=1}}</ref> مستفاد از این ماده، [[انصراف]] از حق ایراد یا به عبارتی اسقاط ضمنی و تلویحی حق اعتراض در داوریهای تجاری بینالمللی، پذیرفته شدهاست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اعتراض به رأی داوری در داوریهای تجاری بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5173820|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=ایرانشاهی|چاپ=1}}</ref> نکتهٔ دیگر آن که، این ماده صرفاً ناظر بر [[قواعد غیرآمره]] است. چراکه، اساساً هر نوع توافق مخالفی با [[قواعد آمره]]، [[نظم عمومی]] و [[اخلاق حسنه]] [[باطل]] و بلااثر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بین المللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4624044|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# انصراف از حق ایراد در داوری تجاری بینالمللی. | |||
# ادامه داوری توسط طرفین با علم به عدم رعایت مقررات غیرآمره یا شرایط قابل عدول موافقتنامه. | |||
# ضرورت اقامه ایراد فوراً یا در مهلت تعیین شده. | |||
# تلقی صرفنظر کردن از حق ایراد در صورت عدم اعلام بهموقع. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}}{{مواد قانون داوری تجاری بینالمللی}} | {{پانویس|۲}}{{مواد قانون داوری تجاری بینالمللی}} | ||
[[رده:مواد قانون داوری تجاری بینالمللی]] | [[رده:مواد قانون داوری تجاری بینالمللی]] | ||
[[رده:انصراف از حق ایراد]] | [[رده:انصراف از حق ایراد]] |