ماده ۴۷۹ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

== نکات تفسیری دکترین ماده 479 قانون مدنی ==

با توجه به اینکه موضوع اجاره، منفعت [[مال]] است نه [[عین معین|عین]] آن، پس زمانی می‌توان برای مستأجر قائل به حق فسخ گردید؛ که عیب موجود در عین مستأجره، در انتفاع نسبت به منافع آن مؤثر باشد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (درس‌هایی از عقود معین) (بیع، اجاره، قرض، جعاله، شرکت، صلح)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2878896|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=13}}</ref> به عبارت دیگر با توجه به اینکه موضوع حقیقی اجاره، منفعت بوده و به اعتبار ارزش همین منافع، [[اجرت المسمی]] تعیین می‌گردد؛ به شرطی می‌توان عیب موجود در عین مستأجره را، موجد حق فسخ برای مستأجر دانست که عیب مزبور، امکان انتفاع مستأجر را در مدت اجاره، با مخاطره مواجه سازد، ولی اگر با وجود عیب مورد اجاره، انتفاع از آن، تا مدت‌ها بدون مشکل ممکن باشد؛ دیگر نمی‌توان قائل به وجود [[خیار]]، به نفع مستأجر گردید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد دوم) (در اجاره، مساقات، مضاربه، جعاله، شرکت، ودیعه، عاریه، قرض، قمار، وکالت …)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=306044|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=12}}</ref>

عیبی را، که منجر به نقص منفعت نگردد؛ نمی‌توان موجد حق فسخ برای مستأجر دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فقه مدنی (عقود تملیکی- بیع- اجاره)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2026948|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=باقری|چاپ=1}}</ref>

== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 479 قانون مدنی ==