ماده ۵۵۷ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
اگر کسی مالی برای [[تجارت]] بدهد و قرار گذارد که تمام منافع، مال مالک باشد در این صورت معامله، [[مضاربه]] محسوب نمی‌شود و عامل، مستحق [[اجرت‌المثل]] خواهد بود مگر این که معلوم شود که عامل، عمل را [[تبرع|تبرعاً]] انجام داده‌است.
'''ماده ۵۵۷ قانون مدنی''': اگر کسی مالی برای [[تجارت]] بدهد و قرار گذارد که تمام منافع، مال مالک باشد در این صورت معامله، [[مضاربه]] محسوب نمی‌شود و عامل، مستحق [[اجرت‌المثل]] خواهد بود مگر این که معلوم شود که عامل، عمل را [[تبرع|تبرعاً]] انجام داده‌است.
 
 
*{{زیتونی|[[ماده ۵۵۶ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۵۵۶ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۵۵۸ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۵۵۸ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}

منوی ناوبری