۲۱٬۴۴۴
ویرایش
ماده ۲۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ابرابزار
(صفحه‌ای تازه حاوی «دادگاه، گواهی هر گواه را بدون حضور گواههایی که گواهی نداده اند استماع می کند...» ایجاد کرد) |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
دادگاه، گواهی هر گواه را بدون حضور | دادگاه، گواهی هر گواه را بدون حضور گواههایی که گواهی نداده‌اند استماع می‌کند و بعد از اداء گواهی می‌تواند از گواهها مجتمعاً تحقیق نماید. | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
ارتاب : در لغت به معنای شک | ارتاب: در لغت به معنای شک می‌باشد و در اصطلاح زمانی است که در ضمن دادرسی اگر قاضی نسبت به شهود شک داشته باشد، آنان را متفرق می‌سازد و پیرامون مشخصات موضوع شهادت از آنها سؤال می‌کند. ۵۳۳۹۹۱ | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
هدف از تصویب این ماده این است که اولا آزادی گواه در زمان شهادت بیشتر | هدف از تصویب این ماده این است که اولا آزادی گواه در زمان شهادت بیشتر تأمین شود ثانیاً از تبانی و مواضعه بین شهود جلوگیری نماید۱۱۴۸۸۲ | ||
این ماده در ماده | این ماده در ماده ۷۰ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ و همچنین در ماده ۴۱۷ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ بیان شده بود. ۱۳۹۸۵۲//699476 | ||
== نکات توضیحی وتفسیری دکترین == | == نکات توضیحی وتفسیری دکترین == | ||
فلسفه وضع این ماده | فلسفه وضع این ماده تأمین آزادی گواهان و جلوگیری از تبانی شهود می‌باشد. ۱۳۹۵۸۵ | ||
در تعدد شهود مفاد شهادت شاهدین باید واحد | در تعدد شهود مفاد شهادت شاهدین باید واحد باشد۴۳۸۹۶۷ و همچنین گواه فقط متکی به حافظه خود باشد و اظهارات گواه قبلی در او مؤثر نباشد۸۶۵۷۸۷ لذا دادگاه مکلف به استماع گواهی هر گواه به‌طور جداگانه می‌باشد، حضور گواهانی که شهادت داده‌اند در زمان شهادت گواه بعدی منعی ندارد (مواجهه)، مگر اینکه دادگاه خلاف آن را تشخیص دهد. ۱۴۳۰۳۷//118098///139586 | ||
بعد از استماع شهادت به صورت جداگانه دادگاه | بعد از استماع شهادت به صورت جداگانه دادگاه می‌تواند برای کشف حقیقت آز آنان به‌طور دسته جمعی نیز تحقیق نماید۱۱۸۰۹۷ | ||
عدم اطلاع گواهان از موضوع احضار با ادعای جلوگیری از | عدم اطلاع گواهان از موضوع احضار با ادعای جلوگیری از تبانی آنها با وجود احراز عدالت در گواه فاقد توجیه است. ۱۴۳۰۳۸ | ||
== سوابق و مستندات فقهی == | == سوابق و مستندات فقهی == | ||
از نظر فقهی تفریق بین شهود فقط در موضع ریبه و بیم تبانی شهود با | از نظر فقهی تفریق بین شهود فقط در موضع ریبه و بیم تبانی شهود با همدیگر، جایز است ولی در جایی که موجب می‌شود شهود به زحمت بیفتند بخصوص در جایی که خود شهود اهل بصیرت و ایمان و حافظه خوب باشند، غض و تعنیت شهود (به زحمت انداختن آنها) در چنین مواردی مکروه است. ۴۱۰۲۸۴ البته در مورد تفریق شهود در فقه اختلاف نظر نیز وجود داشته و برخی ان را جایز نمی نمی‌دانند. ۶۵۳۹۶۵ | ||
واقدی و اسحاق طبری | واقدی و اسحاق طبری گفته‌اند که: حنطله بن ابی سفیان به عمربن وابل ثقفی دستور داد که ادعا کند بر امیرالمؤمنین (ع) که هشتاد مثقال طلا به امانت نزد حضرت محمد (ص) نهاده بوده و حضرت از مکه فرارکرده و تو وکیل او هستی و اگر امیرالمؤمنین (ع) شاهد خواست، ما گروه قریش علیه او شهادت می‌دهیم و به او برای این کار، صدمثقال طلا دادند که از میان آنها، ده مثقال گردنبند هند بود. سپس امیر شاهدین را به صورت جداگانه احضار نمود و مکر کلام آنان را آشکار نمود و عمر نیز اقرار نمود که این مکر ابوسفیان بوده‌است و امانتی نزد پیامبر (ص) نبوده‌است. ۶۹۷۶۰۶ | ||
رسول خدا (ص) در سخنرانی فرمودند:«شهادت باطل معادل شرک به خداوند متعال | رسول خدا (ص) در سخنرانی فرمودند: «شهادت باطل معادل شرک به خداوند متعال است، سپس حضرت فرموده خداوند متعال را تلاوت کردند: از بت‌های پلید اجتناب ورزید و از سخن باطل بپرهیزید». ۶۹۷۶۷۹ | ||
== مصادیق و | == مصادیق و نمونه‌ها == | ||
واقدی و اسحاق طبری | واقدی و اسحاق طبری گفته‌اند که: حنطله بن ابی سفیان به عمربن وابل ثقفی دستور داد که ادعا کند بر امیرالمؤمنین (ع) که هشتاد مثقال طلا به امانت نزد حضرت محمد (ص) نهاده بوده و حضرت از مکه فرارکرده و تو وکیل او هستی و اگر امیرالمؤمنین (ع) شاهد خواست، ما گروه قریش علیه او شهادت می‌دهیم و به او برای این کار، صدمثقال طلا دادند که از میان آنها، ده مثقال گردنبند هند بود. سپس امیر شاهدین را به صورت جداگانه احضار نمود و مکر کلام آنان را آشکار نمود و عمر نیز اقرار نمود که این مکر ابوسفیان بوده‌است و امانتی نزد پیامبر (ص) نبوده‌است. ۶۹۷۶۰۶ | ||