ماده ۵۳۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها

این ماده در مقام تبیین یکی از قواعد عمومی [[مسئولیت مدنی]] است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فقه استدلالی (ترجمه تحریر الروضه فی شرح اللمعه)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=طه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4017128|صفحه=|نام۱=سیدمهدی (ترجمه)|نام خانوادگی۱=دادمرزی|چاپ=23}}</ref>بر این اساس در فرض استناد نتیجه به یکی از افراد داخل در تصادم، فقط او ضامن است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>

برخی از فقها بیان نموده اند که اگر در یک تصادف، حرکت یکی از دو تصادف کننده آنقدری کند و آرام باشد که [[عرف|عرفاً]] صدق وارد کردن [[صدمه]] از سوی آن نباشد، ضمانی بر او نیست<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>همچنین گروهی از فقها بیان داشته اند که اگر در یک تصادفی یکی از طرفین مرتکب [[تفریط]] شده و دیگری تفریطی ننموده باشد، تصادف مستند به طرفی که تفریط نکرده است، نمی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>