ماده ۱۸۱ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عدالت|عادل]] کسی است که در نظر قاضی یا شخصی که بر [[عدالت]] وی گواهی می دهد، اهل معصیت نباشد. [[شهادت]] شخصی که اشتهار به [[فسق]] داشته باشد، مرتکب گناه کبیره شود یا بر گناه صغیره اصرار داشته باشد تا احراز تغییر در اعمال او و اطمینان از صلاحیت و عدالت وی، پذیرفته نمی شود.

== توضیح واژگان ==

«عدالت» از لحاظ فلسفی عبارت است از قرار دادن هر چیزی در جای خود و پرداختن هر فردی به کاری در خور خود، از بعد دینی باید در تعریف عدالت، رنگ و بویی شرعی نیز به این تعریف بخشیده شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6274888|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:ادله اثبات در امور کیفری]]

[[رده:شهادت]]

[[رده:عدالت شاهد]]