ماده ۳۲۴ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

اگر [[شاکی]] ادعاء کند که تنها یک شخص معین از دو یا چند نفر، مجرم است و [[قسامه]] بر [[شرکت در جنایت]] اقامه شود، شاکی نمی‌ تواند غیر از آن یک نفر را [[قصاص]] کند و چنانچه [[دیه]] قصاص‌ شونده بیش از سهم دیه جنایت او باشد شریک یا شرکای دیگر باید [[تفاضل دیه|مازاد دیه]] مذکور را به قصاص‌ شونده بپردازند. رجوع شاکی از [[اقرار]] به انفراد مرتکب، پس از اقامه قسامه مسموع نیست.

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

این ماده در مقام تأکید بر لزوم [[جزمی بودن دعوا|جزمی بودن دعوی]] [[قتل]] است، بدین معنی که [[مدعی]] باید [[خوانده|خواندگان]] را به شیوه ای واضح و بدون تردید معین کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2137148|صفحه=|نام۱=فهیمه|نام خانوادگی۱=ملک زاده|چاپ=2}}</ref> لذا ممکن است شاکی از فرد معینی به عنوان قاتل یاد کرده اما مدعی شرکت وی در قتل به همراه گروهی دیگر باشد. در این خصوص چهار  احتمال مطرح شده است:

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:راه های اثبات جنایت]]

[[رده:قسامه]]