ماده ۴۱۳ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
اگر دندان کسی توسط دیگری کنده شود، چنانچه تا زمان [[قصاص عضو|قصاص]]، دندان سالمی به جای آن بروید، مرتکب قصاص نمی ‌شود و به [[تعزیر]] مقرر در کتاب پنجم «تعزیرات» و [[ارش]] [[جراحت]] و مدتی که [[مجنی علیه]] بدون دندان بوده است محکوم می ‌شود. اگر دندان جدید معیوب باشد، مرتکب افزون بر محکومیت ‌های مذکور، به پرداخت ارش عیب نیز محکوم می ‌شود. اگر مجنی علیه کودک باشد، صدور حکم به مدت متعارف برای روییدن دندان به تأخیر می ‌افتد و در صورت رویش دندان یک‌ صدم دیه پرداخت می ‌شود. اگر مجنی ‌علیه در این مدت فوت کند، مرتکب افزون بر تعزیر مذکور، به پرداخت [[دیه]] محکوم می ‌شود.
'''ماده ۴۱۳ قانون مجازات اسلامی''': اگر دندان کسی توسط دیگری کنده شود، چنانچه تا زمان [[قصاص عضو|قصاص]]، دندان سالمی به جای آن بروید، مرتکب قصاص نمی ‌شود و به [[تعزیر]] مقرر در کتاب پنجم «تعزیرات» و [[ارش]] [[جراحت]] و مدتی که [[مجنی علیه]] بدون دندان بوده است محکوم می ‌شود. اگر دندان جدید معیوب باشد، مرتکب افزون بر محکومیت ‌های مذکور، به پرداخت ارش عیب نیز محکوم می ‌شود. اگر مجنی علیه کودک باشد، صدور حکم به مدت متعارف برای روییدن دندان به تأخیر می ‌افتد و در صورت رویش دندان یک‌ صدم دیه پرداخت می ‌شود. اگر مجنی ‌علیه در این مدت فوت کند، مرتکب افزون بر تعزیر مذکور، به پرداخت [[دیه]] محکوم می ‌شود.
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}}
۱۵٬۶۷۷

ویرایش

منوی ناوبری