ماده ۴۱۶ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۴۱۶ قانون مجازات اسلامی''': اگر دندان مرتکب، پس از [[اجرای قصاص]] بروید، [[مجنی علیه]] حق [[قصاص عضو|قصاص]] دوباره آن را ندارد.

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

از این ماده می توان نتیجه گرفت که رویش دوباره دندان فردی که قصاص شده است، برای مجنی علیه حقی ایجاد نمی کند، چرا که دندان جدید را نمی توان مساوی و مرتبط با دندان قبلی دانسته و آن را در مقابل دندان قطع شده مجنی علیه، قصاص کرد. لذا در فرض وارد کردن [[صدمه]] ای به این دندان از سوی مجنی علیه، پرداخت [[دیه]] لازم است. همچنین این دیدگاه که هدف از قصاص، ایراد نقص در جانی است و لذا باید دندان جدید نیز قصاص شود، چندان مقبول نمی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی-بخش قصاص جرایم عمدی علیه تمامیت جسمانی|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3082724|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>