ماده ۴۹۵ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

هرگاه پزشک در معالجاتی که انجام می‌ دهد موجب [[تلف]] یا [[صدمه]] بدنی گردد، ضامن [[دیه]] است مگر آنکه عمل او مطابق مقررات پزشکی و موازین فنی باشد یا این که قبل از معالجه [[برائت]] گرفته باشد و مرتکب [[تقصیر|تقصیری]] هم نشود و چنانچه أخذ برائت از مریض به‌ دلیل [[صغر|نابالغ]] یا [[جنون|مجنون]] ‌بودن او، معتبر نباشد و یا تحصیل برائت از او به ‌دلیل بیهوشی و مانند آن ممکن نگردد، برائت از [[ولی]] مریض تحصیل می‌ شود.