ماده ۲۶۲ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۲۶۲ قانون آیین دادرسی کیفری:'''[[بازپرس]] پس از پايان تحقيقات و در صورت وجود دلايل كافي بر وقوع جرم ، به متهم يا وكيل وي اعلام مي كند كه براي برائت يا كشف حقيقت هر اظهاري دارد به عنوان آخرين دفاع بيان كند . هر گاه متهم يا وكيل وي در آخرين دفاع ، مطلبي اظهار كند يا مدركي ابراز نمايد كه در كشف حقيقت يا برائت مؤثر باشد ، بازپرس مكلف به رسيدگي است .

== پیشینه ==

سابقاً بر اساس بند پنجم ماده 192 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) دادگاه مکلف بود در صورت ابراز دلایل جدید مبنی بر کشف حقیقت یا برائت متهم از سوی متهم یا وکیل او، به موضوع رسیدگی کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277884|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس}}