ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی (نمایش مبدأ)

۴۱۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۵ اکتبر ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

۱۵٬۶۷۷

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 درصورتی که در دادرسی خواهان یا خوانده متعدد باشند، هرکدام از آنان می‌تواند جدا از سایرین با طرف خود سازش نماید.
+*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
+*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
 == توضیح واژگان ==
 سازش: سازش هم در معنای یک روش حل اختلاف به کار می‌رود و هم به عنوان یک قرارداد جهت حل و فصل دعاوی به کار می‌رود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شیوه های جایگزین حل و فصل اختلاف (ADR)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4927040|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=درویشی هویدا|چاپ=1}}</ref>
@@ خط ۱۹: / خط ۲۰: @@
 == منابع: ==
 {{پانویس}}
+{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}}
+[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]]
+[[رده:دادرسی نخستین]]
+[[رده:سازش و درخواست آن]]