ماده ۳۵۹ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

رسیدگی در دادگاه به صورت ترافعی و به ترتیب زیر انجام می‌شود:

الف - قرائت کیفرخواست توسط منشی دادگاه یا استماع عقیده دادستان یا نماینده وی در مواردی که طبق قانون، پرونده با بیان ادعای شفاهی در دادگاه مطرح شده‌است.

پ - استماع اظهارات شاکی یا مدعی خصوصی که شخصاً یا از سوی وکلای آنان بیان می‌شود.

ث - در صورت انکار یا سکوت متهم یا وجود تردید در صحت اقرار، دادگاه شروع به تحقیقات از متهم می‌کند و اظهارات شهود، کارشناس و اهل خبره ای که دادستان یا شاکی، مدعی خصوصی، متهم یا وکیل آنان معرفی می‌کنند، استماع می‌نماید.

مقصود از رسیدگی ترافعی، دعوت طرفین به جلسه دادرسی و بیان مطالبی از سوی هر کدام در حضور طرف دیگر در راستای اثبات موضع خویش و نیز آگاهی از موضع طرف دیگر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4706380|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>

این ماده به نحوه رسیدگی در دادگاه‌ها و نیز لزوم استماع اظهارات دادستان و نماینده وی پرداخته‌است. بر این اساس نخستین اقدام در دادگاه‌ها قرائت کیفرخواست توسط منشی دادگاه یا استماع عقیده دادستان یا نماینده وی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392) (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4869336|صفحه=|نام۱=ایمان|نام خانوادگی۱=یوسفی|چاپ=1}}</ref>