ماده ۳۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

دادگاه بايد در رأي ، حضوري يا غيابي بودن و قابليت واخواهي ، تجديدنظر و يا فرجام و مهلت و مرجع آن را قيد كند . اگر رأي قابل واخواهي ، تجديدنظر يا فرجام باشد و دادگاه آن را غيرقابل واخواهي ، تجديدنظر يا فرجام اعلام كند اين امر ، مانع واخواهي ، تجديدنظر يا فرجام خواهي نيست .

*{{زیتونی|[[ماده ۳۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}

*{{زیتونی|[[ماده ۳۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}

در فرضی که رأی دادگاه قابل واخواهی، تجدید نظر یا فرجام بوده و دادگاه خلاف آن را اعلام کرده باشد و از رأی نیز واخواهی شود، دادگاه صادر کننده رأی در این خصوص اتخاذ تصمیم می کند . در فرض تجدید نظر یا فرجام خواهی از این رأی دادگاه فوق الذکر باید پرونده را برای اتخاذ تصمیم نزد مرجع صالح بفرستد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4706840|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>