قرار رسیدگی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۱٬۷۴۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
[[رده:اصطلاحات آیین دادرسی کیفری]]
[[رده:اصطلاحات آیین دادرسی کیفری]]
[[رده:اصطلاحات قانون آیین دادرسی کیفری]]
[[رده:اصطلاحات قانون آیین دادرسی کیفری]]
مطابق [[ماده ۳۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری]]: «در مواردی که پرونده به‌ طور مستقیم در [[دادگاه کیفری یک]] رسیدگی می‌شود، پس از پایان [[تحقیقات مقدماتی]]، چنانچه عمل انتسابی [[جرم]] محسوب نشود یا [[ادله اثبات جرم|ادله]] کافی برای انتساب جرم به متهم وجود نداشته باشد یا به جهات قانونی دیگر متهم قابل [[تعقیب]] نباشد، دادگاه حسب مورد، [[قرار منع تعقیب|قرار منع]] یا [[قرار موقوفی تعقیب|موقوفی تعقیب]] و در غیر این صورت '''قرار رسیدگی''' صادر می‌کند.»
در این ماده از قراری تحت عنوان «قرار رسیدگی» یاد شده‌است که می‌توان از آن به عنوان یک قرار جدید یاد کرد که در راستای اعلان پایان تحقیقات مقدماتی و توجه اتهام به متهم و شروع [[دادرسی]] در پرونده‌هایی که بدون [[کیفرخواست]] و به‌طور مستقیم در دادگاه کیفری یک مطرح شده‌اند، صادر می‌شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4707168|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>
== منابع ==
{{پانویس}}
۳۴٬۰۵۳

ویرایش

منوی ناوبری