ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری''': [[دادگاه کیفری یک]]، ضبط صوتی و در صورت تشخیص دادگاه، ضبط تصویری نیز می‌شود . انتشار آنها ممنوع و استفاده از آنها نیز منوط به اجازه دادگاه است.

ضبط صوتی یا تصویری جلسات دادگاه، مختص دادگاه کیفری یک نیست .[[ماده ۳۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری]] موید این نکته است و از اطلاق این ماده چنین برداشت می‌شود که در سایر دادگاه‌ها نیز چنین امکانی وجود خواهد دشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278520|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> در واقع گفتنی است ضبط صوتی یا تصویری در [[دادگاه کیفری دو]] و دادگاه انقلاب در موارد وحدت قاضی، اختیاری و منوط به تشخیص دادگاه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278536|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>ضمناً این امکان در جهات مختلف مانند مرحله تجدیدنظر خواهی از رای، آموزش به قضات و… نبز می‌تواند مورد بهره‌برداری قرار گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278524|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>