ماده ۴۴۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

سابقاً [[ماده ۲۴۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)]]، در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد دوم) (صلاحیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3009612|صفحه=|نام۱=رحمت اله|نام خانوادگی۱=نوروزی فیروز|چاپ=1}}</ref>

بر اساس ماده فوق، در امور کیفری حکم صادره از [[دادگاه تجدید نظر]] قابل [[فرجام خواهی]] در [[دیوان عالی کشور]] نمی‌باشد و لازم الاجرا است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4714420|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>