۳۲٬۹۶۲
ویرایش
ماده ۲۳۷ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲۳۷ قانون آیین دادرسی کیفری (اصلاحی ۲۴/۰۳/۱۳۹۴):''' صدور [[قرار بازداشت موقت]] جایز نیست، مگر در مورد جرایم زیر، که دلایل، [[قرینه|قرائن]] و [[اماره|امارات]] کافی بر توجه اتهام به متهم دلالت کند: | '''ماده ۲۳۷ قانون آیین دادرسی کیفری (اصلاحی ۲۴/۰۳/۱۳۹۴):''' صدور [[قرار بازداشت موقت]] جایز نیست، مگر در مورد جرایم زیر، که دلایل، [[قرینه|قرائن]] و [[اماره|امارات]] کافی بر توجه اتهام به متهم دلالت کند: | ||
الف - جرائمی که مجازات قانونی آنها سلب | الف - جرائمی که مجازات قانونی آنها [[مجازات سلب حیات|سلب حیات]]، [[حبس ابد]] یا [[مجازات قطع عضو|قطع عضو]] و [[جنایت عمد|جنایات عمدی]] علیه تمامیت جسمانی که میزان [[دیه]] آنها ثلث [[دیه کامل]] یا بیش از آن است. | ||
ب - [[تعزیر|جرایم تعزیری]] که [[درجه‌بندی مجازات‌های تعزیری|درجه]] چهار و بالاتر است. | ب - [[تعزیر|جرایم تعزیری]] که [[درجه‌بندی مجازات‌های تعزیری|درجه]] چهار و بالاتر است. | ||